Skuffelsen brenner gjennom heile deg
Du klarar ikkje å “ikkje ”  la det skje heller
Kva det var som gjorde det, ja det veit du
Og du trudde på det, heilt til det glapp
Då traff skuffelsen som ein pil i hjarte
Det sveid så innmari
At ein skuffelse kan verte så stor, hadde du ikkje trudd
Den må berre sige av i fred og ro
Ikkje anna å gjere med det
Du skulle ikkje tillatt den å ta plass i fyrste omgang
Men du tillot den å ta heile deg
Gjennomsyra inn til beine, av rein og skjær skuffelse,
men tårene rant ikkje
Du ville ikkje gråte

Annonsørinnhold

Fine ting du bør ha på hytta

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
21. januar 2025

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt