enten så blir du sett
eller så blir du ikke sett
vil du bli sett
men blir oversett
uansett hva du gjør
ingen bryr seg
ingen ser deg
ingen legger merke til deg
hva har du gjort galt
hva har du gjort for å fortjene dette
ønsket om å bli sett er så stort

Annonsørinnhold

20 vinterjakker på salg: Tykk, varm og stilig

se på meg da
ser du meg ikke
hallo
jeg er her

prøver ditt beste, ditt aller beste
men ingen ser
ingen snur seg
ingen
du er ikke anonym
ikke på noen måte
blir bare ikke sett

se på meg da
ser du meg ikke
hallo
jeg er her

noen tar deg på skuldra
du snur deg
“hei du mista denne”
noen så deg

du er ikke usett på noen måte
bare du lar deg selv se deg som du er
lar du også andre se deg
når du minst forventer det, åpner det seg
noen så deg

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
15. september 2024

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt

Er det når du faller, du blir sett
Når du er på det mest sårbare, du blir hørt
På det mest tomme, du blir tatt hånd om
Er det det
Og hvorfor
Når det nesten er for sent
Og hva er det som skal til for at du finner signalene på et tidligere tidspunkt

Annonsørinnhold

20 vinterjakker på salg: Tykk, varm og stilig

Når du er helt stille,
er det da du skal spør
Når du er på det lykkeligste,
er det da du skal si noe
Når du er på ditt aller beste, er det da du skal åpne opp
Hvor er signalene
Hvor er varsellampen
Grønt
Gult
Rødt
Pauseknapp
Hvor setter du grensen for det nederste eller det øverste

Midt på
Hvor er det
Hvor er du da
Kjenner du det da
Og tenker at dette er helt innafor
Ingen alarmer
Ingen røde lys
Bare litt slik oransje kanskje
Eller helt grønt

Det er du som vet, men sier ikke fra
Det er du som ser, men gjør ikke noe med det
Det er du som hører, men tar det ikke på alvor
Er det når du faller
Når du er på det mest sårbare
Eller er det når du er helt tom,
at du gjør noe

Mette Josteindsatter Kvalsvik
29. august 2024

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt

som tida flyge
og vi med den
hva vi rekker og hva vi ikke rekker
sagt og usagt
tilgitt eller ikke
hva man kan ordne opp i og hva man ikke kan ordne opp i
som tida flyge
og vi med den
hva vi griper fatt i
og hva vi gir slipp på
noe er verdifullt og vi holder fast
annet glir mellom fingrene og smuldrer opp
den dårlige samvittigheten
den glir ikke unna
uansett hvor mye du vil,
vil den fotfølge deg gjennom livets dans
som tida flyge
og vi med den
hva vi rekker og hva vi ikke rekker
vi rekker tiden
vi rekker livet
må bare ikke haste så fort

Annonsørinnhold

20 vinterjakker på salg: Tykk, varm og stilig

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
25. juni 2024

#minedikt #etdiktomdagen #tankerblirtilord

når menneske veks
innvendig vekst
ryggen har vorte rank
stoltheit for eigen identitet
kampen om tilværelsen har stilna
menneske har rodd i land og gått frå båten og inn i nytt liv

det skin stoltheit
det skin glede
det skin ekte kjærleik
det skin kraft

trua på seg sjølv
den må finnast ein stad
longt der inne, om mennesket finn den
gå djupt nok
sjølvransaking
sjå deg sjølv og akseptere
det er då fjellet rasar saman –
og det skin vakkert rundt din aura

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
juni 2024

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt

Du veit kvar du høyrer til
Den gode følelsen når du har landa
Når du føler du har virra heile livet, og ikkje fått skikkelig fotfeste
Rastlausheit og usikkerheit
Sjølvfølelse lik null og utryggheit som styrer alt
Mistenksamheit og overtolkning øydeleggjer alt på vegen,
der du trur du høyrer til

Annonsørinnhold

Vintersko som holder føttene tørre og varme i snøen

du veit brått kvar du høyrer til, når du møter tålmodigheit og respekt
Når du får bruke den tid du treng for å føle tryggheita
Sjølvfølelsen har fått vekse og usikkerheita har sege ta,
eit lite stykke
Du veit brått at du høyrer til, når du kan få være deg sjølv fullt og heilt
Då er du heime
Heime og kan slå rot

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
mars 2024

#minedikt #etdiktomdagen #tankerblirtilord

 Kan du hjelpe meg
Eg klarar ikkje meire
Klarar ikkje lyfte blikket, finne trua på meg sjølv
Kan du hjelpe meg, gi meg trua på det gode
Gi meg styrke til å klare desse dager, med motgang og usikkerheit

Du har kjent på den, usikkerheita
Det som har gjort at du har følt deg så liten
Redd for å ikkje å bli likt
Redd for…
Alltid i forsvar
Eller, alltid beredt

Du har kjent på den, følelsen av einsamheita
At ingen bryr seg og ingen likar deg
Og du lurer på kva du har gjort
Kva er det som gjer, at akkurat du kjenner det slik
Du veit rett og slett ikkje,
ingen svar, berre mange spørsmål

Det kryp langs ryggen og oppover – det usynlege
Det som forteljer deg at du ikkje er verdt noko
Sjølvtilliten vaglar frå side til side
Nedbråten og knust i tusen bitar
Så plukkar du opp då, ein etter ein
men manglar bitar og manglar svar

Kven har teke dei, kven har knust dei,
bitane og svar av lykke
Det gjer vondt
Tårene renn som  stille elvar
Du ser opp mot himmelen og ropar stille
Hjelp meg no, om du er der oppe

Du tørkar tårene og hevar blikket
Ingen ser deg og ingen høyrer
Ikkje viktig, ikkje bra nok, kviskrar stemma frå det indre
Du møter blikk,
eit forsiktig HEI
Og der blant alle, så skjer det gode, du høyrer HEI frå ein annan kant
Nokon høyrde og nokon såg
Ikkje usynleg, kviskrar du

Kan du hjelpe meg
Eg klarar ikkje meire
Klarar ikkje lyfte blikket, finne trua på meg sjølv
Kan du hjelpe meg, gi meg trua på det gode
Gi meg styrke til å klare desse dager, med motgang og usikkerheit

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024

#minedikt #tankerblirtilord #etdiktomdagen

Sjå lyset skin over mørke fjellet når
sola stig opp frå nattesøvn
Eit vakkert skimmer, det gylne rosa,
kan ikkje beskrivast, så vakkert skue
Men du ser det, når dagen gryar
og sola vaknar til skyfri himmel
Og kjem det skyar,
då fargast lyset,
med endå fleire vakre nyansar

Sjå lyset skin over mørke fjellet,
det dansar nedover bakkane
Frå tue til tue, lyset leikar,
skyggar kjem og skyggar fèr
Eit vakkert skue, heilt inn i nuet,
og eg tek det med meg med eit smil
om munnen
Nesten litt lattermild, så lett var lykka
Eit glimt av lyset,
det gylne rosa

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
15. feruar 2024

#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen

Du har vorte sterk i  ditt indre
Du er stolt av deg sjølv
Krummar ikkje ryggen så fælt lengre
Du føler ikkje utryggheita som ei kappe rundt skuldrane
Føler deg trygg,
trygg i deg sjølv

slike ord
du er trygg
du er stolt
du er glad
du er sjølvstendig
du føler deg elska
og du elskar tilbake
kva kan være betre enn å kjenne på slik ei ro

Du vart vist vegen sjølv om du ikkje ville sjå den
Du vart vist tålmod, sjølv om du ikkje ville ha den
Så tok du i mot, og kjente ei indre ro,  turte sjå på livet, og du turte å gi slipp

Kva kan være betre enn å seie: eg elskar deg
Kva kan være betre enn å seie: eg er glad i deg
Kva kan være betre enn å føle gleda sitre
Å vite at det er trygt og godt, saman her med deg

Å kjenne dette,
stå oppreist også i motvind
Kjenne føtene planta godt på bakken
Stødig, men allikevel litt vaklande
Ikkje misforstå, det er berre balansen
For aller fyrste gong kjennast gleda trygg å kvile i
Å stole på, er alfa og omega

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024

#minedikt #tankerblirtilord #etdiktomdagen

Du sit og ser ut mot det åpne
Ser mot havet, opp mot stjernene og drøymer deg til andre tider
Då du sprang med lette steg, frå stein til stein, i fjørestein
Den svale brisen av vind frå sør gjer deg døsig og draumar livnar
I solskin såg du den vakre huldra, dansa lett oppe ved hestestein

Annonsørinnhold

Her er de beste kjøpene på januarsalget

://:  Du veit at dagane kjem og fer
Sola kjem opp, månen like sæl
Om du er like sæl var dagen alt for fæl
Vi tek kvarandres hender og dansar rundt i ring
I glede dansar sol og dansar måne
Ingen er då like sæl  ://:

Du vakna raskt frå den vene draumen,
der huldra dansa ved hestestein
Den vakre himlen var brått forandra
dei mørke skyene hadde dekt det til
Verken måne eller stjerner dansa
Det var skyene som bydde opp

://:  Du veit at dagane kjem og fer
Sola kjem opp, månen like sæl
Om du er like sæl var dagen alt for fæl
Vi tek kvarandres hender og dansar rundt i ring
I glede dansar sol og dansar måne
Ingen er då like sæl  ://:

Om du kan velge, så tek du kvelden, sjølv om dagane er gode som gull
Sola byd opp ganske ofte, den dansar rundt deg og gjer deg varm
Men det er kveldane ved hestestein, som lokkar styrken i kropp og sjel
Å kanskje treffe den vakre huldra, få danse tett inn i måneskin

://:  Du veit at dagane kjem og fer
Sola kjem opp, månen like sæl
Om du er like sæl var dagen alt for fæl
Vi tek kvarandres hender og dansar rundt i ring
I glede dansar sol og dansar måne
Ingen er då like sæl  ://:

Mette  Josteinsdatter Kvalsvik
14. februar 2024

Min første dikta sang på mange år…. eller det er ikke min første på lang tid  – men den første jeg velger å dele.
Her delte jeg PINNI`s sang
Og flere sanger kan det nok bli 🙂

Ut
Ut i naturen
Ut å kjenne på vinden som stryk over andletet
Kjenne regnet som renn eller piskar imot
Ut, og kjenne sola som varmar,
og kanskje solstrålane spelar opp til dans
Naturen, spelar dei vakraste melodiar
Din song
Om du lyttar, kanskje høyrer du din song i naturen

Annonsørinnhold

Vintersko som holder føttene tørre og varme i snøen

Din song er stillheita, om du forstår
Stillheita som syng inne i deg
Du må smile
Stillheita kan då vel ikkje synge?
Jau, den kan det, på sin eigen  måte
Naturens stillheit er ein song i seg sjølv

Så kjem tonane på, ein etter ein, om du vil
Vinden, fuglane, havet, vatnet, bekken, elvane
Det syder av melodiar ute i naturen
Homla som susar og myggen som snik innpå
Skvulp
Stillheita sin eigen melodi ligg der, om du høyrer godt etter
Den gir indre ro og fred,
naturens melodi

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024

#minedikt #etdiktomdagen #tankerblirtilord