TANKESPINN

 

Og ikkje alle gleder seg til at jula er like rundt hjørnet.
Men ein ting kan eg seie deg; eg gler meg til jul!

 

Eg synes ikkje jula er trist sjølv om eg ikkje har alt.
Og kva meinast med alt?
Eg har vaksne barn, ingen mann, men har hus og heim.
Har eg ikkje alt då?
Og familie har eg rundt meg.
Jau eigentleg har eg alt.
Eg er velsigna med god nok helse gjennom kvardagen og året.

Og som eg brukar seie, om ein er ung eller gamal, så er der faktisk ingen garanti for at du er på jorda i neste sekund, minutt eller dag.
Ingen av oss har den garantien.

Så for meg er det takknemligheit for dagen,
like mykje som alt eg har rundt meg.

 

Og eg gleder meg til jul.
Den varme tida – for meg – den raude og lune tida – med fyr i peisen og brente lys og mørket rundt.
Eg synes ikkje mørketida er fæl.
Eg kosar meg.

Eg føler at vi ikkje har tid til  å kaste vekk tida på å ergre oss over mørketid, lange dagar…………… vi har dei så lenge vi har dei – og etter det har vi dei ikkje lenger, om dei er lange eller korte.
Tida vår………….. som ingen veit noko om.

 

Og denne ventetida fram mot jul.
Ta det med ro, ikkje stresse, kjøpe julegaver, pakke inn sjølv, berre kose meg.
Bakar ikkje dei sju slaga lenger……….
Eg vaskar hus året rundt og har ingen nedvask inn i jula!

Pengane strekker til denne gangen også.
Ja, for eg er ingen millioner!
Men eg er rik på familie og venner skal du vite.
Og det er viktig.
Veldig viktig!

 

Så kjenner eg pinnekjøtlukta i eit stakke sekund.
Minner.
Barnegleda – tradisjonane – fløyelskjole og sølvsko.
Og mens eg skriver dette kjem bølga som kasta på.

Pappa.
Min gode pappa som eg saknar.

Den rolige karen, den flotte mannen, og den gode pappaen eg var heldig å ha.
Han hadde kontroll på pinnekjøtet i trykk-kokaren. Dressbukse og kvit skjorte.
Han skulle ha utelysa på sin måte – ordentlig – ikkje noko tull.
Minna.
Så herlige minner, og kor heldige eg har vore.

 

Og eg gruar meg ikkje til jul sjølv om han ikkje er der lenger.
Minna sit spikra.
Men eg forstår at mange gruar seg til jul.
Ikkje likar jula lenger.

Synes den berre er trist.

 

  Eg trur vi må ha forståelse for det, og ikkje trykkje gleda ned i halsen på alle, fordi vi sjølve likar den så godt.

 

For vi veit ikkje korleis andre har det eller har hatt det i sin oppvekst og vaksne liv.
Vi skal være forsiktige å kritisere – ingen har rett til å sjå ned på nokon, himle med augene over nokon, eller døme nokon, for deira valg, sjølv inn i jula.

 

Eg er veldig glad i jula og julegaver.
Og for ikkje å gløyme alle dei flotte julesangane.
Ah dei herlege gode gamle og dei nyare vakre.

Gi og få er like morosamt.
Men det trenger ikkje alltid være gave som er viktig.
Sjølv om eg er veldig glad i gaver, må eg innrøme.
Eg tenkjer at den gode tanken er viktig.
Akseptere folkets forskjeller og julefeiringer.

Ja, for det er mange som IKKJE feirar jul
Det er mange som vil være aleine å feire jul.
Også tenkjer du; stakkars.
Aleine…… har du ingen du da`?
Men kan det ikkje være opp til kvar enkelt det – å velge det ein vil.
For vi veit vel ikkje så mykje om kvifor nokon velger det ein gjer.
Men sjølvsagt skal ein bry seg.
Kanskje om ein spør, istaden for å lage seg sine eigne meiningar?

 

Akkurat julafta er eg glad i å være mange.
Mest mogleg av familia samla – gjere noko i lag.
Og når også mine gutar forsvinner ut i verda og finner sine juletradisjonar – då må eg akseptere det.
Eg er heldig å ha eine guten heime på julafta.
Pluss at vi blir mange samla både eine og andre dagen. Eg er velsigna synes eg.

Jula.
Den mest spesielle tida i året – for meg.

 

Eg veit det har vore trasige jule – då eg var lita.
Pappa vart sjuk.
Og familia rundt hjalp oss då mamma måtte være på sjukehuset.
Eg feira jul hos mine faddere eit år.
Eg var så pass lita at det på ein måte gjekk greit. Vi er fire sysken – og alle var med kvar sine i jula.
Huskar berre brøkdelar frå den tida, då eg ikkje forstod så mykje av det.

Jula.
Den glitrande tida med alt julegodtet – gavene – kakene – og alt det søte vi fekk ete.
Og gangen rundt juletreet.

 

I dag er det ikkje det same.
VI eter søtt året rundt og ikkje så mykje er meir spanande enn anna.
Og det er no slik med julegåvene også – vi kan eigentleg kjøpe alt det vi vil sjølve, så kva skal ein gi kvarandre då?

 

Kan jula bli anna enn stress og jag, julemiddag og gaver nokon gong?
Kvifor feirar vi jula?
Har vi gløymt kvifor?
I vårt moderne samfunn passar ikkje tusen år gamle historiar inn lenger?
Kvar er vi på veg?

 

Eg er uansett glad i å pakke opp gaver.
Og mi jul er fyrst og fremst familie.
Gjere eit sprell påjulafta, kanskje.

 

Og så må eg innrøme at også eg har gløymt litt kvifor vi feirar jul, sjølv om julesangane fortel om det.

 

I dagens samfunn er det fokus på handelsstanden og tilbod – priskrig.
Julekonsertar det svir i lommeboka for familier – om meir enn to skal.

 

Men det er no koseleg med julekonsertar – kjendisar som kjem og syng jula for deg – julefilmar……..
Og noko skal ein unne seg…………..

Ja du glade jul…………….

Det er ikkje lenge igjen til dagen er her – så får eg håpe vi står den av og ikkje hverken et oss over evne så vi blir sjuke – eller handlar over evne så vi er blakke i romjula………… det er nåkre dagar ut i januar før neste lønn!

 

STÅ DEG VEL – JULA KJEM UANSETT – DEN KAN IKKJE STOPPAST!

#tankespinn #jula #kviforfeirarvijul #harvigløymtkviforviferiarjul #ventetida #tradisjonar #kvarervipåveg #julemas #jul