LIVET ER HER OG NĂ
Tankespinn
PĂ„ ein mĂ„te gĂ„r eg i same fella gong pĂ„ gongâŠ
Den heile fulle sanninga.
Eg gjer meg korkje betre eller verre enn det eg er.
Eller, jau, eg gjer meg nok ofte betre enn eg eigentleg er.
Men ikkje vĂŠrre enn det eg erâŠ
Og mens kroppen ropar og ropar og ikkje fÄr svar, for eg hÞyrer ikkje kva den ropar etter.
Eg vil ikkje hĂžyre..
Mestre det meste, arbeide det eg klarar, vÊre sosial og gÄ alle slags turar og styre heime.
Og det klarar eg, mykje pÄ grunn av at eg ignorerar ropa..
Eg meistrar, er sterk og eg VIL!
Eg vil mykje!
SĂ„ kjem smellen!
For den kjemâŠ
OgsÄ stÄr eg der, midt i smerta, og veit korkje fram eller tilbake.
Eller, jau, eg veit bÄde fram og tilbake, men har enda ein gong gÄtt for langt.
Fordi eg ikkje vil vedkjenne meg at eg ikkje klarar.
Fordi eg klarar, om du forstÄr.
Men det gÄr ut over sÄ mykje, pÄ long sikt.
OgsÄ stÄr eg der igjen, midt i smerta,
og mĂ„ krype til korset og starte pĂ„ âhestekurenâ med prednisolon,
fordi det er DEN âgiftaâ som tek vekk brodden som har fĂ„tt vakse seg god og sterkâŠ
Vondt skal vondt fordrive, eg veit eg har sagt det og seier det,
og for det meste meinar eg det ogsÄ..
Men eg ser jo den eg og, at den kan ikkje fordrive alt.
Mykje klamrar seg fast og vil ikkje gi sleppâŠ
Det blir liksom ein ny nedtur.
Repitknappen har hengt seg opp..
Ein nedtur som ikkje gÄr sÄ longt ned fordi eg veit Ä handtere det.
Eg veit Ă„ handtere smerta.
Men eg veit ikkje Ă„ handtere ropa og protestane i fĂžrkant.
Dei ignorerar eg som best eg kan, til eg stÄr og stampar i gjÞrma og ikkje kjem korkje fram eller tilbake..
PĂ„ stedet kvilâŠ
Slik det er Ă„ vĂŠre kronikar, eller ha andre ting Ă„ handsamast med,
som ein veit ALDRI forsvinn.
Som ligg der og triggar.
Bestemmer kvardagen din, gjeremÄl du har i sikte og kanskje mÄ kansellere.
Men sÄ er det slik at ein ikkje skal ta sorgane pÄ forskot.
Eg seier det til andre og seier det til meg sjĂžlv,
at ein ikkje skal ta sorgane pÄ forskot.
Men, er ein inne i ein bĂžlgedal med smerte og nedturar, ja dĂ„ tek ein det meste pĂ„ forskotâŠ.
Det er sÄ enkelt Ä gi rÄd men det er ikkje alltid like enkelt Ä overhalde dei.
Det er dette med Ă„ beskytte seg.
LÊre seg teknikkar der ein klarar beskytte seg sjÞlv nÄr alt rÞynar pÄ.
DĂ„ er det dette med Ă„ ha sine egne metodar.
Finne det som er bra for kvar og ein.
Kva kan ein sjĂžlv gjere for Ă„ halde motet oppe?
For ikkje Ä dette sÄ monge trappetrin nedover mot mÞrket.
Metodane for Ă„ klatre sakte men sikkert opp, og meir eller mindre halde seg der.
Det er ikkje enkelt.
Og eg trur meg sjĂžlv heldig, som har den evna Ă„ tenje positivt sjĂžlv i det mĂžrkaste.
Ă
h jau eg har mine stunder i mĂžrket, men som eg seier, eg tillet det ikkje Ă„ bli for long tid der.
Eg innhentar det positive og legger hÄpet framom meg.
Legger lyset framom meg og gÄr den vegen, mot lyset.
For meg er det ikkje noko anna valg, enn Ä leve med lyset og hÄpet.
For smerta er der, og kjem muligens til Ă„ alltid vĂŠre der.
HÄpet og lyset, det mÄ ein ta tak i, velge det, og sjÄ framover.
Ingen andre veit kva eg snakkar om,
enn dei som sit i same situasjon sjĂžlv.
Det er heilt sikkert.
For sÄ mange hÄplause kommentarar ein kan fÄ, det mÄ kvar enkelt stÄ for sjÞlv.
Uvitenheit over for nokon som slit med helsa og psykaâŠ..
Det er berre slik at ein ikkje forstÄr det fÞr ein er der sjÞlv.
Og eg unnar ingen Ä kome i ein sitausjon der ein mÄ velge vekk arbeid, det sosiale,
fordi ein ikkje klarar.
Ein finn sine vegar.
Ein finn kven ein kan stole pÄ, og kven ein ikkje treng bruke sÄ mykje energi pÄ.
Kvar og ein mÄ ta tak i eige liv.
Ingen andre gjer det, det er ditt ansvar, men ein kan fÄ hjelp pÄ vegen.
Fortida spelar inn â og den kan ein berre akseptere som den er.
Tenkje pÄ den, sortere, putte i bÄsar, og sjÄ framover.
Fortida har gjort sitt.
Det ein mÄ fokusere pÄ; notida.
StÄ i den sÄ godt ein berre maktar.
Om det blÄser dei sterkaste orkanar, gÄ med krom rygg imot
og sakte men sikkert rette seg opp etter kor vinden lĂžyer.
Det er hÄp for oss alle.
Kronikar eller annaâŠ
Og det er hÄp for deg som ikkje har ei plage i livet!
Tenk kor heldig DU er.
Eg skulle ĂžnskeâŠ
Og det er dÄ EG er takksam for at eg har det eg har,
forstÄ meg rett.
For eg kjenner til sÄ monge som har heilt andre ting Ä slite med,
enn akkurat ei leddgikt-diagnose eller ei fibromyalgi-diagnose om du vilâŠ
Det som er mykje meir alvorleg.
Det er snakk om Ă„ overleve her!
Eg velger Ä sjÄ det positive i det meste, fordi eg kan.
Eg har trua pÄ dei gode dagane sjÞlv om eg stampar i seig gjÞrme for augneblikket.
Det er ikkje alltid slik!
OgsĂ„ gjer eg meg litt betre enn eg er 
Er ikkje det flott dÄ?!
Ă
sjÄ det positive, for det meste.
Og i det,
ei velsigning over Ă„ elske utelivet â naturen med all den kunst den gir fra seg.
Eg gleder meg over dagen, Ă„rstida, lyset og mĂžrket, og ser fram mot nye tider i det nye Ă„ret.
Akkurat no er det ventetid fram mot jul â det er vinter sjĂžlv om det spirar her og der.
Jepsipepsi â eit tankespinn som kom til frĂ„ dagens tur over Hornseten og Heid tursti.
Takknemligheita over Ä meistre det Ä gÄ.
Det Ä sjÄ, virkelig sjÄ naturen.
STĂ DEG VEL!
#hornseten #heidtursti #fibromyalgi #diagnoser #positiv #stÄdegvel #utpÄturaldrisur #tankespinn #natur #hundenLeia #sjÞlfie #tankespinn #hÄp #sjÄlyset #vÊrepositiv #Ägjeresegbetreenneiner #minhelse #dinhelse #helse
#fotoglede #hobbyfotograf #utsikt #mÞrket #sÄkjemsmellen
Tankespinn⊠Mener det er viktig, prosesser, ting som mĂ„ gjennom systemet. For Ă„ komme videre. For det som er vakkert og godt. Tror det er en gave Ă„ vĂŠre positiv. For en sjĂžl. Se det som er fint. Det lyse. Jeg likte Ă„ vandre inn i skogen din med orda dine. FĂžlte jeg skjĂžnte dem godt. FĂžlte jeg. Er ikke sĂ„ lett Ă„ tolke grenser, sin egne grenser. NĂ„r en vil sĂ„ mye. Ănsker deg en god tur oppover igjen. Av og til mĂ„ en bare akseptere gifta. <3
Ja gifta styrer pĂ„âŠ. og den merkes og gjĂžr godt ogsĂ„âŠ. hehehe SĂ„ bra at du vandret i skogen <3 Nei grensene er ikke alltid enkle Ă„ tolke og jeg har en tendsen Ă„ trekke de ut â til det gĂ„r hakket for langtâŠâŠâŠâŠ klem
et godt innlegg ,det viser oss att det er mulig Ä leve et godt liv selv om det ikke er like godt hele tiden ,jeg forstÄr deg godt .Ting i livet er ikke like enkelt Ä fokusere positivt pÄ ,men en kan alltid si ,ALT BLIR BRA og ja det er mange som sliter mye ,der det handler om Ä overleve ,sÄ her var det mye godt Ä ta inn over seg ,fÄ oss til Ä tenke :=) ha en fin kveld da
Tusen takk for gode ord, Connie <3
Ja det er viktig for alle oss som har muligheten til gode Ăžyeblikk Ă„,omfavne de
nydelige bilder 
Tusen takk
Veldig bra innlegg, og godt skrevet. Er ikke enkelt det der.
<3
Og om vi vet selv hva vi orker og ikke orker, hva som trigger og ikke, sĂ„ er det ikke sĂ„ lett Ă„ styre dagene sĂ„ det ikke blir sĂ„ ille. SĂ„ lenge jeg har to andre nĂŠr meg som alltid har det vĂŠrre, og trenger mer enn meg, sĂ„ blir det jo til at jeg gir og gjĂžr over evne stort sett hele tiden. Hjelper ikke hvor mye fagfolk sier at jeg ikke skal gjĂžre si og sĂ„. Jeg fĂ„r bare ikke til Ă„ ikke gjĂžre det, selv om hele meg skriker i protestâŠ.det synes jo ikke utenpĂ„.
SÄ jeg vet ikke helt hvordan det skal gÄ om jeg blir vÊrre, men ting ordner seg nok etterhvert, ikke sant? Heldigvis er jeg litt som deg, klarer Ä finne positive ting oppi alt som skjer, nesten hele tiden
God klem til deg
Ting ordner seg litt etter litt etter hvert <3 klem
Kjempefint og flott skrevet blogginnlegg og kjempenydelige bilder
Ănsker deg en kjempefin torsdagskveld <3
Purr, purr, og bloggklem fra Toril og kattene
Tusen takk kjekke du !
JoooâŠ. det er bra Ă„ late somâŠ.. men, egentlig ikke! Du fĂ„r jo bare dobbelt stopp nĂ„r kreftene tar slutt! Du er en sĂ„ positiv og glad jente, og jeg skjĂžnner at det er vanskelig Ă„ ta hensyn til seg sjĂžl nĂ„r det er mye en vil gjennomfĂžre! Ta vare pĂ„ deg! Goooood klem
Ikke sant! kleeeem
Ramla nettopp innom her litt tilfeldig. For en fin blogg du har! Nydelige bilder og kloke tanker
Tusen takk for at du tilfeldig ramla innom bloggen min. Bare hyggelig det! Du er velkommen igjen
God adventstid til deg!