Yoga-matta har fått ligget i fred lenge nok nå – så i dag tok jeg et skritt i rikig retning igjen Litt trening er det hver eneste dag – av et slag – pluss turene ute – men det å ha den gode stunden på yogamatten – det er gull verdt Man blir jo litt slapp av å IKKE trene? Jeg kjenner på det i allefall At kroppen ikke får det den skal…. muskelmassen forsvinner gradvis når man stopper opp Så her er det bare å stå på!
Men med forsiktighet 🤸♀️ Kroppen sier ifra når belastningen blir for stor. Blir jo alltid litt ivrig i trening, men mindre enn før må bare aksepteres 🩷
Namaste
Ellers er det time med optiker i dag Har brukt en salve på venstre øye en periode nå – i håp om at det store såret inne på øye, kanskje har helet seg…. om ikke – øyenlege next…. Men, optikeren mener jeg skal bruke salve en stund fremover – og at dette ordner seg Så da salver jeg ivei da…. en stund til – pluss oftegel-dråper!
Jepsipepsi!
Middagen i dag er fiskeboller i hvit saus, potetet og raspet gulrot 🙂
Den hvite sausen har jeg alltid muskatt i 🙂
bare litt opphakket løk smør 100 – 150 gr 1 ss sukker 1 ss muskatt eller halv spiseskje og hvetemel og laktosefri melk Du ser hvor mange du skal lage saus til og tar deretter…. i mengde Jeg har laget den så mange ganger at jeg tar en dæsj av det og en dæsj av det
Stormen er på vei – og storm har vi nettopp hatt… Sånn er det bare 😀 Etter alle disse flotte vinterdagene vi har hatt i oktober og november og begynnelsen av desember, så måtte det jo bare komme vestlandsk og sunnmørsk regn og blåst Men vi står den av – ikke noe problem Isen er borte fra veiene – og det er jo supert
Forberedelser mot jul, er i gang 💜 Og her kjem ei historie, frå nokon til nokon, den andre eller dei andre Vær med om du vil, inn i adventstida, og sjå kva som skjer, frå dag til dag!
********** 1 Eg er ikkje her, ropar eg Kvar er du då, spør den andre tilbake Eg har gøymt meg, svarer eg Men eg ser deg, seier den andre Ikkje sjå på meg då, seier eg Eg er usynleg Åhja, er du usynleg ja…. Då ser eg deg ikkje
2 Ein kan no late som, seier den andre At ein ikkje ser Ja, det kan man, men eg ER usynleg Ser du ikkje at du IKKJE ser meg då? Den andre høyrer at stemma vibrerar Er du lei deg for noko, spør den andre
4 Kvifor spør du om det, svarer eg Kvifor trur du eg er lei meg Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre På stemma mi? Kva er gale med den då? Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg
5
Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg Høyrer du?! Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud Litt såra for å ikkje kome igjennom
Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå Vil du ikkje kome ut no?
6 Den andre spør så vent Kom ut no då, du har vore her lenge nok Vi er ikkje sinte på deg Det var ikkje din feil Eg ser mot døra, og høyrer den andre går
7
Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken Men eg vart så sint i augneblinken Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet
8
Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk Svart med gullkant på Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet
9
Sinnet og leid-heita byrjar sige av Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg Skal eg gå ned igjen Nei, dei vil berre sjå rart på meg Den andre og dei andre
11 Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg Eg har site der lenge nok Høyrer dei er nede, den andre og dei andre Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt Skråe blikk men heilt stille
12
Så er alt som før Heilt til det smell neste gong Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer Som om det var eit jordskjelv
13
Skapet er som ei tenkjeboks Sitje litt trangt med lukka dør Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks» Berre nokon vil ta seg bryet med å leite Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i
14 Og om ikkje tenkjeboksa hjelper Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet Då blir det aktivitet opp loftstrappa Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig
15 Då sit eg og frydar meg på innsida Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg? At eg er betydningsfull Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg Då er det eg som må gjere noko Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre, og for meg
16 Oppmerksamheitstrengande Var eg det Ja kanskje Eg ville ha vilja mi i allefall Ville bestemme Det var vel ein av grunnane til at ein onkel av meg kalte meg «lisje-mamma»
18 Veslevoksen som eg var hadde ikkje dei vaksne peiling Dei var rett domme i følge mine tonkar Og eg satte både den eine og dei andre på prøver støtt og stadig Og fekk eg ikkje vilja mi, ja då vart eg beint sur då «surepotte»
Gårsdagens risgrøt med “vanlig ” melk, og “vanlig ” melk i kaffe og potetsalat på kveldinga med fenalår og slikt, har gitt den magen jeg prøver å unngå 🙈 Jeg har laktosefri melk… men tenkte kunne ta sjansen….. det merkes dagen etterpå 🤪 La gå, urolig mage… det finnes værre ting…
🎄🎄🎄
Frihet og fred – vi er heldige 🙏
💜
Søndagen skrider frem – med et bad på Ulstein imens C ruslet på moloen, og deretter en tur på Fløstien 🚶♀️🚶♂️
Vi to ❤️
Det lysner liksom ikke….☁️
Fint å rusle på stien og følge med på bølgene som slår inn mot land, hånd i hånd
Tenn lys, et lys skal brenne, for denne lille jord den blanke himmelstjerne, der vi og alle bor må alle dele håpet, så gode ting kan skje må jord og himmel møtes, et lys er tent for det.
Tenn lys, to lys skal skinne, for kjærlighet og tro for den som viser omsorg, og alltis bygger bro må fanger få sin frihet, og flyktninger et hjem
Tenn lys, for dem som gråter, og dem som trøster dem.
Tenn lys, tre lys skal flamme, for alle som må slåss for rettferd og for frihet, de trenger hjelp fra oss må ingen miste motet, før alle folk er ett
Tenn lys, for dem som kjemper, for frihet og for rett.
**********
Forberedelser mot jul, er i gang 💜 Og her kjem ei historie, frå nokon til nokon, den andre eller dei andre Vær med om du vil, inn i adventstida, og sjå kva som skjer, frå dag til dag!
1 Eg er ikkje her, ropar eg Kvar er du då, spør den andre tilbake Eg har gøymt meg, svarer eg Men eg ser deg, seier den andre Ikkje sjå på meg då, seier eg Eg er usynleg Åhja, er du usynleg ja…. Då ser eg deg ikkje
2 Ein kan no late som, seier den andre At ein ikkje ser Ja, det kan man, men eg ER usynleg Ser du ikkje at du IKKJE ser meg då? Den andre høyrer at stemma vibrerar Er du lei deg for noko, spør den andre
4 Kvifor spør du om det, svarer eg Kvifor trur du eg er lei meg Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre På stemma mi? Kva er gale med den då? Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg
5
Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg Høyrer du?! Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud Litt såra for å ikkje kome igjennom
Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå Vil du ikkje kome ut no?
6 Den andre spør så vent Kom ut no då, du har vore her lenge nok Vi er ikkje sinte på deg Det var ikkje din feil Eg ser mot døra, og høyrer den andre går
7
Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken Men eg vart så sint i augneblinken Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet
8
Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk Svart med gullkant på Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet
9
Sinnet og leid-heita byrjar sige av Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg Skal eg gå ned igjen Nei, dei vil berre sjå rart på meg Den andre og dei andre
11 Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg Eg har site der lenge nok Høyrer dei er nede, den andre og dei andre Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt Skråe blikk men heilt stille
12
Så er alt som før Heilt til det smell neste gong Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer Som om det var eit jordskjelv
13
Skapet er som ei tenkjeboks Sitje litt trangt med lukka dør Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks» Berre nokon vil ta seg bryet med å leite Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i
14 Og om ikkje tenkjeboksa hjelper Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet Då blir det aktivitet opp loftstrappa Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig
15 Då sit eg og frydar meg på innsida Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg? At eg er betydningsfull Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg Då er det eg som må gjere noko Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre, og for meg
16 Oppmerksamheitstrengande Var eg det Ja kanskje Eg ville ha vilja mi i allefall Ville bestemme Det var vel ein av grunnane til at ein onkel av meg kalte meg «lisje-mamma»
Så blei det betre…. 6 – 8 minutter holder. Jeg trodde det stod TI minutter 😀
Det blir alltid en rar figur på siste steken – av restedeig 😀 Den som ligger på toppen her Ser nesten ut som en nisse med sekk – en krokut gammel mann eller?
Men ellers kan jeg si meg fornøyd med også denne julebaksten!
Julemanner, sirupsnipper, rosinboller og hardinger! Da er alt i boks og fryse da 😀
Forberedelser mot jul, er i gang 💜 Og her kjem ei historie, frå nokon til nokon, den andre eller dei andre Vær med om du vil, inn i adventstida, og sjå kva som skjer, frå dag til dag!
********** 1 Eg er ikkje her, ropar eg Kvar er du då, spør den andre tilbake Eg har gøymt meg, svarer eg Men eg ser deg, seier den andre Ikkje sjå på meg då, seier eg Eg er usynleg Åhja, er du usynleg ja…. Då ser eg deg ikkje
2 Ein kan no late som, seier den andre At ein ikkje ser Ja, det kan man, men eg ER usynleg Ser du ikkje at di IKKJE ser meg då? Den andre høyrer at stemma vibrerar Er du lei deg for noko, spør den andre
4 Kvifor spør du om det, svarer eg Kvifor trur du eg er lei meg Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre På stemma mi? Kva er gale med den då? Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg
5
Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg Høyrer du?! Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud Litt såra for å ikkje kome igjennom
Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå Vil du ikkje kome ut no?
6 Den andre spør så vent Kom ut no då, du har vore her lenge nok Vi er ikkje sinte på deg Det var ikkje din feil Eg ser mot døra, og høyrer den andre går
7
Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken Men eg vart så sint i augneblinken Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet
8
Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk Svart med gullkant på Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet
9
Sinnet og leid-heita byrjar sige av Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg Skal eg gå ned igjen Nei, dei vil berre sjå rart på meg Den andre og dei andre
11 Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg Eg har site der lenge nok Høyrer dei er nede, den andre og dei andre Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt Skråe blikk men heilt stille
12
Så er alt som før Heilt til det smell neste gong Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer Som om det var eit jordskjelv
13
Skapet er som ei tenkjeboks Sitje litt trangt med lukka dør Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks» Berre nokon vil ta seg bryet med å leite Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i
14 Og om ikkje tenkjeboksa hjelper Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet Då blir det aktivitet opp loftstrappa Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig
15 Då sit eg og frydar meg på innsida Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg? At eg er betydningsfull Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg Då er det eg som må gjere noko Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre, og for meg
16 Oppmerksamheitstrengande Var eg det Ja kanskje Eg ville ha vilja mi i allefall Ville bestemme Det var vel ein av grunnane til at ein onkel av meg kalte meg «lisje-mamma»
Det høljer ned – og det som er sikkert er at det er glattis både her og der… Trå med forsiktighet om du har glattis rundt deg!
Jepsipepsi og det nærmer seg… Julafta! Og lille julafta og dagen før der og dagen før der igjen…. Og dagene i mellom og så det nye året Det nærmer seg, men akkurat nå, er vi her og nå Og jeg er her og nå Har fått vasket noe rusk ut av fryseskapet på kjøkkenet – lagt klart til sirupsnipp-baking og skal pynte bitte litt til, med julepynt Årets juletre er jeg ikke så fornøyd med, men det er dette med å gi og ta… hehehehe og juletreet har jeg mine meningers meninger om… men kan jo ikke ha “ekte” gran-tre – da det forsvinner 2. juledag eller deromkring – pga allergi… Så plastikk fantastisk…. men det er typ plastikk jeg henger meg litt opp i… La gå… vi skifter ikke ut juletreet i år.. er det så nøye da, kommer det sprettent fra C
ER DET SÅ NØYE DA?
Selvfølgelig er det nøye med juletreets utseende Nålene må være mest lik granen – edelgranen – for den er så lekker Men finnes det? Joda – det finnes slike plasttrær – men de er jo så svinaktig dyre Det smarteste er å kjøpe i romjulen eller over nyåret når de kommer på salg 😀 Jepsipepsi… Det går sin gang
Og jeg minnes den gangen – den tiden – da pappa kom hjem med fordelt kjøtt innad i familien – fra gårdsdriften – ja pappa kom fra gård og fiskeri-familie 🙂 Hele boger og lår blei hengt opp i kjeller og garasje… i god tid før jul – og det var himmelsk godt!
Det er jo godt ennå – men hvordan det blir tilberedt er jo hele nøkkelen til godt kjøtt Hmmmm de snakket om det på God morgen Norge i denne morgenstunden Vi har fått kjøttet i frysen – og satser på at vi har funnet gode partier 🙂 Ja – kjøtt på julaften er bare MÅ HA! Pinnekjøtt! Og noen vil ha lutefisk og andre vil ha svineribbe og andre igjen vil ha både det ene og det andre Litt for en hver smak!
Riskremen er vel ikke å komme bort fra 😀
Men, det er dagen før dagen før dagen før…… Og vi har fortsatt god tid og litt forskjellig å utrette
Forberedelser mot jul, er i gang 💜 Og her kjem ei historie, frå nokon til nokon, den andre eller dei andre Vær med om du vil, inn i adventstida, og sjå kva som skjer, frå dag til dag!
**********
1 Eg er ikkje her, ropar eg Kvar er du då, spør den andre tilbake Eg har gøymt meg, svarer eg Men eg ser deg, seier den andre Ikkje sjå på meg då, seier eg Eg er usynleg Åhja, er du usynleg ja…. Då ser eg deg ikkje
2 Ein kan no late som, seier den andre At ein ikkje ser Ja, det kan man, men eg ER usynleg Ser du ikkje at du IKKJE ser meg då? Den andre høyrer at stemma vibrerar Er du lei deg for noko, spør den andre
4 Kvifor spør du om det, svarer eg Kvifor trur du eg er lei meg Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre På stemma mi? Kva er gale med den då? Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg
5
Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg Høyrer du?! Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud Litt såra for å ikkje kome igjennom
Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå Vil du ikkje kome ut no?
6 Den andre spør så vent Kom ut no då, du har vore her lenge nok Vi er ikkje sinte på deg Det var ikkje din feil Eg ser mot døra, og høyrer den andre går
7
Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken Men eg vart så sint i augneblinken Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet
8
Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk Svart med gullkant på Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet
9
Sinnet og leid-heita byrjar sige av Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg Skal eg gå ned igjen Nei, dei vil berre sjå rart på meg Den andre og dei andre
11 Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg Eg har site der lenge nok Høyrer dei er nede, den andre og dei andre Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt Skråe blikk men heilt stille
12
Så er alt som før Heilt til det smell neste gong Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer Som om det var eit jordskjelv
13
Skapet er som ei tenkjeboks Sitje litt trangt med lukka dør Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks» Berre nokon vil ta seg bryet med å leite Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i
14 Og om ikkje tenkjeboksa hjelper Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet Då blir det aktivitet opp loftstrappa Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig
15 Då sit eg og frydar meg på innsida Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg? At eg er betydningsfull Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg Då er det eg som må gjere noko Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre, og for meg
