Det er det du må, akseptere
Godta, eller være med på
Være med på, la gå
Du kan det, være med på
Godta og akseptere, tja, kan det også, etter kvart,
men det sit litt lenger inne
Kan nesten tolkast som eit nederlag
Men det er så klart ikkje det
I dine auge er det det, bittelitt
For det er mykje som må aksepterast
Det er mykje å svelge
Men ein bit om gongen er vel ok
Med gråten sitjande høgt oppe i halsen
Tårene vil ut, men du strittar i mot
Du må akseptere at slik er det
Svelger unna, pressar tårene innover, og tek eit skritt fram
Det er einaste måten, å sjå, og gå framover
Det er mykje å ta tak i der framme
Noko har vore og noko anna er i emning
Slik er det med dei fleste av oss
Takknemligheit for det som har passert og
takknemligheit for det som sig på
Det går vegen

Annonsørinnhold

Opptil 75% rabatt: Giganisk flyttesalg, hjelp til med å tømme Tights-lageret

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
23. mai 2024

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt