Annonsørinnhold

10 rimelige europeiske storbyer du kan reise til nå

Det er litt slik at det DU gjer,

er det rette.

Det DU seier,

er det rette.

DU hadde ikkje gjort det hverken slik

eller sånn.

Og ein blir sitande igjen med ein følelse av å ha misforstått,

og berre gjort feil.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
18.05.19

#du #blogg #etdiktomdagen #dikt #tankerblirtilord #minedikt #misforstått #fredag

Ferga.
Inn og ut ein fjord – ut og inn ein anna fjord, opp eit fjell, over eit fjell, ned eit fjell og lange vidder – mot eit mål for å gi ein klem – gi litt støtte og “berre være der.”
For nokon som betyr så mykje og som treng nokon akkurat no.

Annonsørinnhold

Vårens fineste jakker

Prate, le, gråte og bare være stille………….

Venninner <3

Kornåkrar på begge sider, tidleg morgon og det er tid for retur. Morgondis og soloppgang. Inn og ut ein fjord og ut og inn ein anna fjord.
Opp eit fjell, over eit fjell og ned av eit fjell.
Ferge.
Heimreisa.

#biltur #venninner #klippe #dikt #minedikt #etdiktomdagen #skones #bakerietilom #gienklem

Tenker du noen gang over at du sitter og dingler med føttene på planeten, Jorden.
Av alle planeter i verdensrommet, så er det Jorden som er den beste plassen å være?
Vi bor på en klode som svever rundt i atmosfæren.
Ei kule – rund som en klinkekule – og vi bor på den.
Egentlig, om man begynner tenke MYE på dette, så er det veldig veldig rart.
At vi klarer bo på kloden, og gjøre alle de tingene vi gjør.
Bil, tog, fly, mennesker, dyr, planter, trær, sjø og vann, hus skyskrapere….. alt vi har plassert på denne planeten.
Alt vi har bygget og dyrket frem…….. er det meningen at det skal være slik på denne vår Jord?
Alt vi har plassert  – om det en dag tipper over.
Sklir over kanten?
Ingen vet.
Det er helt sikkert.
Ingen har fasitten til hva som SKAL være på denne kloden.
Vi prøver oss frem hele tiden.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
19.08.19

#dinglemedføttene
#jordkloden
#planeten
#kloden
#etdiktomdagen
#blogg
#tankerblirtilord
#tanker
#minedikt
#dikt
#tankespinn

Annonsørinnhold

10 rimelige europeiske storbyer du kan reise til nå

Blikk.
Eit blikk,
og du fell i tankar.
Kva meintes med det blikket?
Eit blikk,
og det skapte usikkerheit.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
18.04.19

#blikk #minedikt #dikt #tankarblirtilord #etdiktomdagen #blogg #usikkerheit #søndag

Annonsørinnhold

De beste kuppene innen sport og friluft

Helt ut av det blå slår den over deg.

Bølgen.

Med en slik kraft at du mister fotfestet og går under.

Bølgen.

Helt ut av det blå.

Inget forvarsel.

Ingen værmelding som forbereder deg på

det som kommer mot deg.

Bølgen har tatt grep og ristet

i grunvollene under deg.

Flerret opp og knust i en kraft du ikke ante den hadde.

Bølgen.

Så stilner det litt og du kjenner på kvalmen

etter herjingen innvendig.

Kaos.

Bølgen suser rundt i alle hjørner, stillere nå,

  brusende, søkende, letende, og forsvinner til slutt.

Bølgen.

Katastrofebølgen som slo ned og forsvant.

Så er det stillheten som sitter igjen.

Kaoset sitter igjen.

Du sitter igjen.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
15.08.19

#minedikt #etdiktomdagen #bølgen #kaos #dusitterigjen #tankerblirtilord #dikt

Eg tåler så vel mykje smerte for å nå ein topp.
Eg tåler så vel at dagar værte dårlege.
Eg tåler så vel at eg brytast ned.
Eg tåler så vel å bryte meg sjølv opp igjen.
Eg tåler så vel nedturar – fordi eg kjem meg opp igjen.
Eg tåler så vel kvardagen – for eg har lært meg til det.
Eg tåler så mykje – men eg tåler ikkje din kritikk.

Tankespinn  og i fokus er USYNLEG SJUK.

Det DU må tåle kvar dag, men som EG mistenkeleggjer fordi……..
Ja kvifor?

Du marmar og marmar om og om igjen om dette EG IKKJE SER.
Være seg fysisk eller psykisk.

Er det forbudt å mestre – være glad og positiv – når ein har diagnoser monge ikkje forstår noko av?

Tenkjer eg nokon gong på kor heldig EG er som slepp bruke mine krefter på ein sjukdom?
Tenkjer eg nokon gong på belastninga eg påførar eit menneske med mine mistankar og spekulasjonar?

Og i alle dagar – KVIFOR er EG så opptatt med det som feilar andre?
Kvifor er eg ikkje glad for at EG står der EG står, og slepp det eg ikkje veit noko om – og eigentleg IKKJE heller kan sjå?

Du seier det igjen; EG ANAR IKKJE kva det kostar av smerte og innsats- være seg å stå opp ein dag – gå turen – bestige den toppen – smile og le – være sosial – og for den som er litt i arbeide – å møte opp på arbeide.

Men for ein gevinst det er gong på gong – å mestre!

Ja eg tenkjer mitt; “hahaha eg såg deg i går då du sprang som berre det. Ikkje noko som feilar der nei.”

Kvifor i det heile tatt tenkjer eg slik?
Kvifor heller ikkje glede meg over kva kvar enkelt kan utrette?

Har EG så lite å bedrive tida mi med – at eg må engasjere meg i å snakke ned dei eg ikkje forstår….. som sliter utan at EG ser det?

Du trur ikkje det kan bli nok fokus på USYNLEG SJUK.

Og om EG ikkje forstår…… nei….. kan eg ikkje berre akseptere at vi alle er forskjellige?

Vær glad for det DU mestrar i kvardagen og bruk din energi på det!

Det er ei stor påkjenning for mange – dette å måtte forsvare seg – forklare kvifor ein ikkje jobbar – kvifor ein “berre” jobbar litt – kvifor ein er på behandlingsopphald – kvifor ein ikkje er sosial – kvifor ein ikkje gjer ditt og gjer datt.

Og når ein gjer alt det der – ja då er faktisk det også gale.
Unnar eg ikkje ein med ein usynleg sjukdom å leve?

Livet er ikkje berre åtte til fire – livet er heile døgnet.

Og ikkje alle klarar arbeidslivet lenger – men har nok med å takle kvardagen.
Livet er meir enn å gå til arbeidet.

Livet ER heile tida.

  Som sagt før; hundre prosent ansatt i eigen kropp.
Og EG forstår det ikkje uansett. Nei………….

men nøkkelen er vel å akseptere at slik er det.

#usynlegsjuk #revmatisme #fibromyalgi #me #nrf #mestring #diagnoser

Å stå på sidelinja å heie

Annonsørinnhold

10 rimelige europeiske storbyer du kan reise til nå

Ditt hjarte svulmar over.
Men gjer låkt når noko er gale, og bankar tungt i stundens alvor.
Det gjer så låkt når nokon av dine har det låkt.
Og du veit dei må ride av stormane sjølve.
Ditt hjarte svulmar over av all kjærleik og godheit,
men smertar når dei har det låkt.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
25.03.19

#minedikt #etdiktomdagen #låkt #påsidelinjen #kjærleik #godheit #stormane #svulmar #hjarte

Bakkane du går opp,

Annonsørinnhold

De beste kuppene innen sport og friluft

må du mest sannsynleg gå ned igjen.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
20.03.19

#dikt
#sitat
#ordtak
#etdiktomdagen
#bakkane
#minedikt
#blogg
#fotoglede
#hobbyfotograf

Annonsørinnhold

I butikk: Vårskoene du går for

Bakkane du går ned,

må du som oftast gå opp igjen.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
19.03.19

#minedikt #tankerblirtilord #sitat #ordtak #littavhvert #bakkane #etdiktomdagen #blogg

TANKESPINN

Annonsørinnhold

10 rimelige europeiske storbyer du kan reise til nå

Det er alltid noko med nokon.

Nokon som tråkkar over grenser, til stadigheit.

Grenser DU har satt. Grenser – moral – etikk – og DU har satt standarden.

Og kvifor det er akkurat DU som har rett, ja det veit ikkje eg.

Har EG rett? Er det EG gjer, feil?

Er mine og dine grenser like? Det er ikkje enkelt dette, med å ta hensyn til alle og ein kvar til ei kvar tid.

Er dette innafor, eller tråkkar eg rett i salaten?

Kven er det som har fasiten på rett og gale.

Det er lover for både det eine og det andre, og dei lovene brytast kvar ein dag.

Lover eg og du lagar – usynlege lover og reglar.

Er lover til for å brytast? Kven har banka lova inn som gjeldande?

Kvar går grensene? Kven har satt grensene?

Det er vel EG og DU som har laga grensene og fylgjer lover og reglar så godt vi kan. Lover og reglar – både gamle og nye.

Så brytast dei – og kven skal handheve dei lovene – seie at OK denne gongen går det greit, men neste….. for det gjentek seg og gjentek seg – grensene blir tynnare i kantane – slarkne – utvatna. Det er eg og du som tøyar grensene.

Grensene for kva som er greit. Det eg synes er greit, synes du er uforkasteleg, og omvendt. Det du synes er grei oppførsel, er for meg heilt bak mål.

Men kva skal ein gjere då? Når vi alle har forskjellige meiningar om kvar grensa går?

Jau, lover og reglar fortel oss kva vi skal gjere. Men kanskje er det på tide med NYE lover og reglar av og til. Nåkre lover burde strykast – andre fornyast.

Tru at du er noko……… det er farleg det.

Eg får vondt inn i hjarterota ved dei orda; tru at du er noko.

For du skal ikkje tru at du er NOKO i det heile tatt. Kven trur du at DU er som kan kome her og ta deg til rette?

Oppføre deg utan for normalen. Og kva er utanfor normalen?

Det er den normalen DU har satt – som du føler er rett for deg, men som kanskje ikkje er rett for meg.

Dei skråe blikka – kva trur du at du er – kom ikkje for nær.

• Du skal ikke tro at du er noe.
• Du skal ikke tro at du er like så meget som oss.
• Du skal ikke tro du er klokere enn oss.
• Du skal ikke innbille deg du er bedre enn oss.
• Du skal ikke tro du vet mere enn oss.
• Du skal ikke tro du er mere enn oss.
• Du skal ikke tro at du duger til noe.
• Du skal ikke le av oss.
• Du skal ikke tro at noen bryr seg om deg.
• Du skal ikke tro at du kan lære oss noe.

Det er farlig å kome å tru at ein kan lære nokon som har årevis med erfaring, noko.

Du, nyutdanna….kva trur du at du er? Ikkje sant??  Der har du den….. kva trur du at du er – kome her og lære MEG noko…….

Det er EG som skal lære DEG og ikkje noko anna.

Fornærming – autoritær kræsj.

Alder – er ikkje du vaksen då?

Tulle rundt slik?

Kva er vaksen og kva er å tulle rundt slik?

Kanskje det å tulle rundt slik er absolutt det å LEVE. Er det så farlig å leve då?

At eit lite feiltråkk som gjer at latterdøra sig opp eit hakk blir eit sjokk for nokon. Latter er farleg det. Flir ikkje.

Ta det som ein vaksen.

For vaksne ler sjeldent………….. vaksne skal ikkje ha det artig?

Jaja…. tankespinn om alt og lite……………

men det er slik at det eg meinar er bra, meinar du er svært lite bra og omvendt –

det er berre det at kunsten er vel å møtast på midten – møtast på halvvegen –

godta ulikheitene utan å døme nord og ned.

Det er så lett å rulle med augene og heve augnebryna og riste på haude. Vise avsky med heile kroppen. Alle og ein kvar ser ditt ansiktsuttrykk og di kroppshaldning. Det er vel det som er vanskelegast å skjule.

Augene fortel.

Mimikken fortel.

Orda fortel.

Og opp i alt skal DU stå oppreist – med heva haud og seie – EG TRUR AT EG ER NOKO.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
01.08.19

#rullemedaugene #jantelova #meiningar #etdiktomdagen #blogg #tankespinn