I psykopatens grep
PĂĄ tĂĄhev
Smellen nĂĄr du minst ventar det
Lykka som varar eit stakke sekund,
gong etter gong
Ein leik som katt og mus…
Når du gløymer deg og senkar skuldrane
Du skulle ikkje gjort det, senke skuldrane
Ă… vege ord pĂĄ gullvekt,
og orda ikkje er verdt sin vekt i gull
Mistenkeligheita som gjennomsyrar tid
Sa du noko gale, usikkerheita og anspentheita
Misforstod han, misforstod du, misforstod dei
Utad verdensmeister, pĂĄ heimebane sykeleg sjalu
Og du visste ikkje om det, dĂĄ du tok steget
Du visste ikkje noko, før du var fanga
Du visste ikkje noko, før det var for seint
Manipulerande sa nokon, alt for seint
du er ikkje verdt noko
du klarar deg ikkje sjølv
du blir overvĂĄka utan ĂĄ vite det
Då du var nedbroten, tilintetgjort, og ikkje såg din eigen skygge, då kom styrken
Styrken du visste du hadde, men som hadde vorte lagt til side, av redsle
Du mĂĄtte
Og du klarte det
I ein psykopats grep, utan å ane det, før det var for seint
I sakte film…
Angsten gjekk saktare…
SĂĄ er den her igjen,
ny dag og nye muligheiter
Same ka dag det er, sĂĄ er muligheitene der
Det som ikkje er det same, er at det er ubrukt
Eller, det er det kvar dag, ubrukt
Og dĂĄ er det det same dĂĄ, kvar dag
Ubrukt og uoppdaga
Uansett kor vi sliter med ĂĄ kome oss opp i dagen,
eller spretter opp og er klare
Muligheitenes verden ligger framom oss dag inn og dag ut
Uansett ka du seier, sĂĄ er det ikkje ein dag som er lik
Følelsen er alltid bittelitt annaleis
FrĂĄ ein til hundre og frĂĄ hundre til ein
Hundre tal, og kva skjuler seg bak
Eit navn og ein person, ei liste, du er rangert
Kor mange klikk du fĂĄr, kor mange lesara du har
Er det navnet som tel, er det bildet som sel,
eller er det ei prangande overskrift
Â
Kva skjuler seg bak, kvart eit navn er salgbart
Eit klikk, og du er inne,
kva er det ĂĄ finne,
og kva vil denne personen ogsĂĄ vinne
Kva selger den,
kva fortel den,
kva er historia,
kva er poenget
Av nysgjerrigheit sĂĄ klikkast det inn
FrĂĄ hundre og ned til ein, og frĂĄ ein og opp til hundre
Â
Ei longe liste, monge tal
Og desse tala skjuler mykje, og navna kanskje endĂĄ meir
Berre eit klikk er du unna ĂĄ kome inn til det private
Frå ein til hundre eller motsatt søk
Det er då du kjem på besøk
Det er sĂĄ mykje du legg merke til
Sansane er pĂĄ tĂĄ hev heile tida
NĂĄr du sit og nyt ein kaffe, du lyttar og observerar
NĂĄr du gĂĄr dine turar, korte eller lengre
Alltid noko ĂĄ oppdage
Når du står i kø, ventar på noko eller nokon, er det noko å legge merke til
Sansane er på, og evnen til å motta er over snittet høg
Ting du kanskje ikkje skulle sett eller høyrt, sett eller lagt merke til
Sansane,
på høg-gir,
og jobbar utan at du tenkjer over det
Ă… ta innover seg slike inntrykk, er ikkje alltid like positivt
Men det å åpne eller være åpen, være mottakelig, er ei gave
Eller ikkje rett ei gave, kanskje ei belastning like sĂĄ
Det meste lagrast og sorterast, og mykje kvernar i systemet
Å være “pålogga” heile tida, og legge merke til alt som skjer,
kan være vèl så slitsamt som det er morosamt
Desse sansane har du sansen for,
trur du
Â
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024
Â
Â
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
Â
Â
Syn, hørsel, lukt, smak og følesans regnes som våre fem sanser.
Uten sansene ville ikke nervesystemet ha vært i stand til å styre kroppen og kroppsfunksjonene, og ingen informasjon ville blitt lagret i hukommelsen. tekst kopiert frå google
kjærleiken er så stor
og den kom slik brĂĄtt igjen
utan forvarsel
stoltheita over dei to som står på eigne føter
dine hjartesteinar
som du elskar over alt pĂĄ jord
over alt
og sjølv om dei ikkje er dine lengre
slik i daglig liv
sĂĄ er dei det uansett og for alltid
dine to hjartesteinar
vaksne no, og eigne liv
men det spelar inga rolle
kjærleiken aukar berre
stoltheita brer rundt seg
men prøvar la det gå stille for seg
skryt ikkje uhemma
snakkar ikkje over deg
berre stille stille i ditt hus
der kan stoltheita bre rundt seg
og hjartesteinane spring med barneføter
i minna
staute flotte sterke som dei er i dag
to hjarte og ei stor kjærleik
det er sĂĄ stort
ikkje for stort, men pĂĄ nippet
og du elskar dei over alt pĂĄ jord
Du føler det meste går i mot
Det buttar frĂĄ alle kantar
Og du seier ifrĂĄ
Du vil gjere noko med det, men blir oversett
Ingen høyrer, og alle berre jattar med
Eller gjer dei det, eller ser dei ned pĂĄ deg
Motgangen er ikkje stor, men stor nok til at den følast
Og det er ikkje godt pĂĄ nokon mĂĄte
Det gnagar
Kvifor stĂĄr i stampe, og kjem ingen veg
Rosene kan være så raude som dei berre vil,
men falskheita syder igjennom og svir dei vakre blada
Eit etter eit fell dei, blada, og du ser kva som er problemet
Det gĂĄr ĂĄ gjere noko med det
Om det så er å starte med deg sjølv, og ta steget ut i det ukjente
PĂĄ nytt, igjen,
Du har løyst så mykje frå før av, at dette går nok dette og,
tenkjer du
Du er sterk i deg sjølv, i stillheita du fører med deg
Ikkje alle treng å være høglydte
Ikkje alle har den eigenskapen av hardheit, ikkje du, eller kanskje har du det
Roseblada raudna brått, ikkje alle var svidde eller uttørka
Ein ny start, eit nytt kapittel, og du midt i det,
som ein vakker nyutsprungen rose-bukett
Tirsdag –
kjedelige tirsdagen –
du syntes det den gongen, for lenge sidan
Tirsdagen,
som kom etter mandagen og helga…
Tirsdag, og det er sĂĄ lenge igjen til neste helg
Ă…h kjedelige tirsdagen!
Tirsdagen,
der det var fjernsynsteater,
med drama, spelt av to mennesker rundt eit kjøkenbord –
kanskje var det skilsmisse dei krangla om, og dei grĂĄt voldsomt
Tirsdagen, det var liksom berre ein slik usynleg dag som gikk sin veg inn i onsdagen –
midtveke-dagen som gjorde at det snart vart fredag og helg!
Â
Tirsdag i dag er ein ok dag det
Tirsdagar er også kor-øvingsdagar
Er det noko ellers spesielt ved tirsdagen dĂĄ?
Det er fortsatt starten pĂĄ veka, og det er lenge til helg
Den er ikkje sĂĄ dum denne tirsdagen
Kan brukast til sĂĄ forskjellig
Det er liksom ein; “der det kan skje alt mulig-tirsdag”
Eller er den litt anonym og i svart kvitt blitt, litt hengande etter blĂĄmandagen
Tirsdagen er spranget inn i resten av veka det vel
Kvardagslykka – kvar finn ein den
Kan ein få kjøpe den eller låne den,
eller har ein den rett og slett utan ĂĄ vite det
OgsĂĄ er det dei som har den heile tida
Men om vi leitar godt nok – då finn vi den vel?
Kvardagslykka er over alt?
Kvar som helst?
Kvardagslykka i alt og ingenting
I det uventa og det venta
Â
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
21. februar 2024
Â
Dette diktet vart til ut ifrĂĄ innlegget tankespinn frĂĄ same dato
eg lyttar til ditt indre
høyrer stemma di ikring meg
suset jagar gjennom vinden
bruset slĂĄr inn med havets kraft
eg lyttar til deg og kjenner ro
og i mitt indre fĂĄr eg sjelefred
du vakre moderjord
sĂĄ sterk og svak
tenk eg svevar i evig tid
pĂĄ denne vakre lille kule
eg dinglar lett og eg slĂĄr ei trille
gynger med i virvelvinden
til eg ein dag mistar grepet
og høyrer songen så svakt så svakt
moderjord eg fall av
er det du som lyttar no
://:Â kvar er du om eit ĂĄr
kvar er du om fem ĂĄr
kvar er du om ti ĂĄr
kvar er du
kvar kan du tenkje deg at du er dĂĄ
kvar…
kan ikkje tenkje meir enn dagen
kan ikkje tenkje meir enn timar
kan ikkje tenkje meir enn her og no
kan ikkje…..://:
framtida er der, nærmare dag for dag
ein dag om gongen
ein time om gongen
ei veke
kvar er du dĂĄ, om ei veke
kanskje pĂĄ same plass
veit ikkje sikkert
men ikkje mykje er forandra
her og no er det som er viktig
noko anna er ikkje av stor betydning
Â
nĂĄkre dagar fram, og alt er forandra
kvar å gå til – kvar å søke ly
kvar er du dĂĄ, om tid og stunde
det er ikkje godt ĂĄ seie
vi er kanskje sĂĄre og leie
kvar å gå til og kvar å søke ly
ingen stadar og inga tid ĂĄ miste
