Â
Â
He du nokon gong holdt deg frÄ Ä gÄ pÄ do so lenge at det nesten heldt pÄ Ä gÄ heilt galt
Ă
halde seg frĂ„ Ă„ gĂ„ pĂ„ do â ja â det kan vel ikkje vĂŠre godt for nokoâŠ
Enten om det er det eine ein skal gjere eller det andreâŠ
Det gĂ„r heilt til det ikkje gĂ„r lenger detâŠ
So gÄr det gale?
Ja, eg berre leikar med tankenâŠ.
For det er ikkje alltid det er do akkurat der ein treng detâŠ
Og ikkje alltid ein har tid akkurat nÄr det lagar seg til..
Og ein kan eigentleg ikkje berre drite i det hellerâŠ
Eller la det renne.. sjÞlv om det er fristande der og dÄ
Smerta og komplikasjonen ved Ă„ halde alt innabords, e uforklarelig
NÄr du ser mÄlet i det fjerne og ikkje veit ka fot som skal plasserast framfor den andre
MÄ knipe bÄde her og der og ganglaget byrjar sjÄ noko merksnodigt ut
Ansiktsuttrykket er tilsynelatande âute pĂ„ turâ -aktig utvendig
Innvendig er det kaos om moglege plassar Ă„ berre huke seg ned
Men det var det med papiret dĂ„âŠ
Heimvegen er ikkje alltid like enkel
Â
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
Â
Â
#tankerblirtilord #driteidet #minedikt #etdiktomdagen
Huffuff, ja du kan fĂ„ sagt det. Lite snakka om, men ein viktig del av livet – om ein kan, eller om ein ikkje kan-. Du mĂ„ ha ein riktig fin fredagsettermiddag. <3
hehehe ja av og til kjenner man pĂ„ det… đ
Hmmm – vanskelig om en er i tettbebygd strĂžk, men pĂ„ skauen gĂ„r det bra! Papir er alltid med i sekken – det “graves ned” under jord eller mose! đ
Ja da graves det ned! Den er grei đ Men pĂ„ en laaaang vei mot bilen i striregn…. oooooo