Når du ser deg sjølv
og har lært noko,
igjen.
Aksepterar at du gjer feil langs vegen
og tek tak for å rette litt på dei
Du er som du er
men det er aldri for seint,
å glatte ut brettar og bulkar langs med.

Du ser deg sjølv
slik andre kanskje ikkje ser deg
og du vil vise dei korleis du ser deg
Slik har dei ikkje sett deg
slik du har prøvd og prøvd å vise deg
Ei ny erfaring
ei ny lære
Ei lita stjerne
eit lys som skin

Lat deg sjølv skine
og du forsøkar,
du kjempar,
for denne stjerna ligg der og vakar
tørr ikkje heilt stikke seg ut
Berre små gløtt av strålar
og brått skin den over heile deg

Stjerna,
og du fant deg sjølv lang der inne,
når du turte ta tak
Ta grep, akseptere og kanskje be om unnskyldning
eller få ei unnskyldning
Då lettar det
og det skin frå alle kantar
av den vakre stjerna

Når du ser deg sjølv,
og har lært noko.
Audmjuk og lyttande
Brettar og bulkar glattast ut
Stjerna får skine frå alle kantar
Den vakre stjerna,
pass på,
bulkar og brettar kjem så lett.

Mette Josteinsdatter Kvalsvik

#minedikt #etdiktomdagen #brettarogbulkar #stjerna #audmjuk #lyttande #nårduserdegsjølv #dikt