Får brått panikktankar
Det knyter seg i brystet
Er på veg i ei ukjent retning
Inn i det vanskeligaste?
Alderdomen… det sig på
Gamal…?
Ikkje enno, men..
Det føles brått vanskeligare
Det var ikkje det før, vanskelig?
Då heile livet låg framom og tankar ikkje dvelte ved framtida
Så lenge til!
Notida for tiår tilbake var “her og no”-følelsen
Bekymringar for framtida låg på andre ting
Arbeid, familie, venner, kjærestar, økonomi osv
Framtida var ei evigheit til
Sjå på det som noko fint
Erfaringane står i kø
Tenk på alt vi veit i dag
Det vi ikkje visste då, ja det veit vi betre no
Bekymringane vi ikkje hadde då, har komt sigande på i dag
Gamal – ikkje heilt der enno..
Men følelsen av at noko skjer, er der
Gamal – det er når ein har passert 90?
Det er lenge til!
Ung til sinns i ein aldrande kropp
Vi er der vi er – uansett – på veg
Vi kjem etter
Det gjeld å ikkje dvele ved det – men stå i det og leve livet
Men kva skal det bli av mèg når èg ikkje klarar meir
Er det plass då?
Er det plass til oss?
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
29.01.2023
#minedikt #tankerblirtilord #etdiktomdagen
Jeg tenker også slike tanker….
Prøver å ikke fokusere mye på alderdommen…tja jeg føler meg allerede gammel nå allerede med begrenset bevegeligheten og utmattelsen:)
Men leve livet som vi har fått tildelt:)
Vi må prøve å gripe om det så godt det lar seg gjøre <3 Tanken kommer av og til uansett ja 🙂
ja du kan spørre ,er det plass til oss når vi er gamle ,slik det er lagt opp no skal flest mulig bo hjemme og greie seg selv ,det er en trist utvikling
ja…. man kan begynne grue seg allerede liksom….
Det blir litt slike tanker ba.. Senest i dag når jeg kravlet meg opp etter å ha laget engel I snøen 🙈😂
Måtte le litt av meg selv, og tenkte…jaja, du begynner å bli litt eldre…Men ikke gammel vel 😁☺️
hehehe ja dette med å komme seg opp fra bakken…. kjenner meg igjen…. Neida bare litt eldre og voksnere 🙂