Annonsørinnhold

Superkupp innen sport og friluft du gjør nå

Du kjenner fortvilelsen eter seg innpå
Lenger og lenger,
inn til beinet
Så tynt og så skjørt og så kjent og ukjent
Augene er uklare,
og andletet litt ukjent,
men så kjent allikevel
Du vil halde rundt, men det er ikkje noko å halde i
Redd for å knuse kvart eit bein
Det ytre, som du ser kvar einaste dag
Kva veit du om det indre

Den sorga og fortvilelsen som ligg der,
i årane
Augene som vil dette igjen av trøttheit
Hendene som ikkje klarar meir
Føtene som ikkje bærer
Kva er innafor der
Og det gjer så vondt i bringa
Kom tilbake som du ein gong var
Men du er der, bakom det ytre
Litt annsleis, men du er der
Du saknar den du var, som har vorte litt gløymd opp i alt

Om du ikkje spør får du ikkje noko svar
Så då spør du, og får svar
Makta rår ikkje lenger og motlausheita har vorte så stor
Du vil gi opp sjølv om du ikkje vil
Du vil være hjå dine og sjå framgangen
Men det har vorte tyngre og hjarte vorte svakare

Kvil deg,
og du ser alt du vil gjere noko med
Kvil deg,
og du sovnar stille
Somnen tek meir og meir plass
Kvifor være så trøytt allvegs
Mennesket maktar ikkje stor meir

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
17. januar 2025

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt