Ikkje åpne døra…
Det var alltid nokon, der ute i bygda
Nokon å stole på
Ei anna tid å vekse opp i
Vi var ikkje framande for kvarandre der
Alle kjente alle, nesten
Det var når nokon som ikkje haurde til, kom til bygda,
det vart framandt
Lat som du ikkje er heime
Ikkje åpne døra
Ein veit no aldri
Framandt
Det var det dei sa, dei som visste noko
Framandt,
i den vesle bygda ute mot havet
Når nokon framande kom, då kviskra det bak gardina og døra
Ikkje åpne døra, ein veit no ikkje….
Og åpna du døra, kanskje stod du igjen med noko du hadde kjøpt
Eit bilete eller ein ting til kjøkenet eller…
Best å ikkje åpne
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
november 2023
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
2 kommentarer
Hihi, ja skummelt med fremmede…. den gang – som nå…. 🙂
Jaa ikke sant 😊