RAUD SAUS

 

Det var “brekka” vi sa om “Brekkevegen” då eg var lita.
Det var det eg kom på då eg rusla på formiddagsturen med hunden Leia.

Opp i brekka.

Og der var den, lukta av barndom.

Raud saus, raud tunge og klisjete handflater.

 

I skuffa til mamma eller i skuffa til tante Myrtel.
Spesielt søndaga, hadde vi kvar vår pose, med mykje sukker iblanda pulveret fra raud-saus-posen.

Den gode raud- saus-posen med ei lita jente på framsida,  oppe i eit hjørne, med raudt sjal rundt hodet.
Det måtte være den posen, med jordbær eller bringebær.
Og mykje sukker.

 

Og der gjekk vi og tømte godt blanda pulver og sukker i handa og slikka i oss godsakene.

Og var vi i nød – gjekk det også greit med freia sin gelè-pakke. Søtt og sukkerholdigt.

Mange raude-saus-pakka forsvant frå mamma eller tante Myrtel sine skuffer i oppveksten.
Mmmmmm så godt det var.

 

Eller kan du tenkje deg smaken av ei reinska appelsin full i sukkerbita?
Vi stappa så mange sukkerbita vi klarte, i midten av appelsina, og den kunne vare lenge og vel, berre vi hadde sukkerbita nok.

Sukkerbita fekk ein ikkje nok av, i ei appelsin.

Det var det vi hadde som godteri i kvardagen – då det ikkje var vanleg å handle så mykje godt, og pengar ikkje var til slike ting.

 

Gode minner om ei tid som var.
Små barneføter, raud saus, appelsiner og sukker.

#raudsaus #farnedager #thegoodolddays #sukker #appelsin #sukkerbiter #godteriforlengesiden #raudtunge #barneføtter #minner