Â
Ikkje ĂĽpne døraâŚ
Det var alltid nokon, der ute i bygda
Nokon ĂĽ stole pĂĽ
Ei anna tid ĂĽ vekse opp i
Vi var ikkje framande for kvarandre der
Alle kjente alle, nesten
Det var nĂĽr nokon som ikkje haurde til, kom til bygda,
det vart framandt
Lat som du ikkje er heime
Ikkje üpne døra
Ein veit no aldri
Framandt
Det var det dei sa, dei som visste noko
Framandt,
i den vesle bygda ute mot havet
Nür nokon framande kom, dü kviskra det bak gardina og døra
Ikkje ĂĽpne døra, ein veit no ikkjeâŚ.
Og üpna du døra, kanskje stod du igjen med noko du hadde kjøpt
Eit bilete eller ein ting til kjøkenet ellerâŚ
Best ĂĽ ikkje ĂĽpne
Â
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
november 2023
Â
Â
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
2 kommentarer
Hihi, ja skummelt med fremmede…. den gang – som nĂĽ…. đ
Jaa ikke sant đ