Våren siger på, og det er forskjellig å gjere for Pinni Konglefrø og vennene
Vårreingjering er i gang,
og alle som ein er med
Kjedelig, ropar nokon
Men det hjelper ikkje – for det verte ikkje gjort noko om alle skulle seie det
Ei gulrot heng der framme og gjer at dei alle skyndar på og ryddar som best dei kan
Brenne bål og grille
Ja for det verte snart bålforbud, vart Pinni fortalt, og då må dei rekke eit bål og bålkos før sommaren siger på

Åååå brenne bål, det har dei ikkje gjort på lang lang tid, ropar eine etter den andre
Jobb på då!
Og nåkre av tinga dei rydda, kan brukast til bålet, så det vart samla i eit par tre haugar med skrot, kvistar og plast
Det er så mykje plast i naturen
Dei ristar på hodet av alt dei finn

kvikklunsj-papir
serviettar
plast i alle fasongar og størrelsar og fargar
anna sjokoladepapir/plast
og all den hundebæsjen
fysj og æsj
og ikkje minst…. hundebæsj-posar slengt både her og der,
og endatil oppe i trær, knytt fast
kva er vitsen,
og dei ristar på hodet

Åh sjå her då, eit lite armeband!
Så nydelig – det heng vi på ei grein, vart det foreslått –
for då kan kanskje eigaren finne det
Og der, ein hanske og eit panneband!
Opp i treet med dei – og kanskje nokon har mista det,
og verte glade
Om ikkje nokon saknar dei – så kan dei kanskje verte til nytte som dyne og pute hjå nokon av oss, seier Pinni med eit lurt blunk

Ein dag seinare høyrer dei brått ei glad stemme

“mamma mamma sjå – der er armebandet mitt!”
oppe i treet der, ja det er mitt, som eg mista, og vart så lei meg for
så bra, sa mor, og tok armebandet ned frå greina og plasserte på handa til jenta

Glade gjekk dei vidare
Og dei høyrer jenta seie: kven trur du fann det, mamma?
Og hengte det opp i treet der?