HÅP

Reisa var begynt.
Dei for med straumen, mot det ukjente.
Og trongt om plassen var det.
I vær og vind – skodde og dis.

Dei var mange.
Nokon kjent og nokon ukjent.
Familier.

 Nokon fall i frå.
Ikkje alle var like sterke.

Men dei kjempa livets kamp om friheit, og klamra seg fast.
Utan mat og utan drikke.
Ukjente blei kjente.
Og med ei sterke tru og eit brennande ønske om noko nytt.
Eit håp og ein draum.

Det vart rolig – og ei ny havn var i sikte.
Var ein draum blitt oppfylt?
Var dette det nye?

Du og eg klarte oss………..
Eit nytt band var knytt.

Men kva vil møte oss her i det framande.
Ferda var ikkje over enno.
Det var ikkje plass her.

Eit nytt land.

Ei ny vandring.

Enda ein gong mot det ukjente.

Over eit nytt hav.

Og endeleg, takk Gud – så var vi framme.
Nye utsikter – gode utsikter.
Eit håp og ein draum om å overleve.
Ei skrift i sanden som forandrast med flo og fjære.
 

mettekvalsvik 
28.07.17

#minedikt #dikt #ord #poesi #draum #sandformasjoner #bilderisand #fantasi #reise