VINTERSOLVERV

Tidspunktet for solens retningsskift faller i år 2023 er 22. desember klokken 04.27
Da er det offisielt vintersolverv

 

Så nå har sola snudd – og det har lavet ned med snø 😀

 

Lyset

Kjære, alt ditt som du viser meg no
– så utenkt som mangt av det er –
kan det vel hende eg ikkje forstod
om du ikkje var meg så kjær.

Eg stansa vel uviss, utan svar,
som framfor eit ukjent land,
om ikkje min kjærleik til deg var
for meg som ei lykt i mi hand.

Den lyser meg fram, så eg kan gå inn
og gjere meg kjend i kvar krok.
Det er ikkje sant at kjærleik gjer blind.
Kjærleik gjer klok.

 

Halldis Moren Vesaas

 

~¨~¨~

 

Og, det er dagen før dagen før dagen!

🎄

Det er denne dagen, før dagen før dagen, at vi har pyntet juletreet, men nå gjorde vi det for et par dager siden, fordi vi måtte sjekke om plasttreet tålte et år til
La gå… det holder disse dagene også
Neste jul blir det nytt plast-tre – bare så det er sagt 🙂

 

Kaldt i kveldinga- og snømann nummer to er klar ☃️

 

Koselig 💜

Lag dere en fin   dagen før dagen før dagen, fredagskveld ☺️

 

Hei desember,
og ventetida inn mot julafta

 

22. desember er åpna ✨️

Forberedelser mot jul, er i gang 💜
Og her kjem ei historie,
frå nokon til nokon, den andre eller dei andre
Vær med om du vil, inn i adventstida,
og sjå kva som skjer,
frå dag til dag!

 

**********
1
Eg er ikkje her, ropar eg
Kvar er du då, spør den andre tilbake
Eg har gøymt meg, svarer eg
Men eg ser deg, seier den andre
Ikkje sjå på meg då, seier eg
Eg er usynleg
Åhja, er du usynleg ja….
Då ser eg deg ikkje

2
Ein kan no late som, seier den andre
At ein ikkje ser
Ja, det kan man, men eg ER usynleg
Ser du ikkje at du IKKJE ser meg då?
Den andre høyrer at stemma vibrerar
Er du lei deg for noko, spør den andre

 

💜  “Vers”  3 er 1. Søndag i advent 💜

 

4
Kvifor spør du om det, svarer eg
Kvifor trur du eg er lei meg
Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre
På stemma mi?
Kva er gale med den då?
Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg
Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg

 

5

Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg
Høyrer du?!
Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud
Litt såra for å ikkje kome igjennom

Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv
Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg
Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå
Vil du ikkje kome ut no?

6
Den andre spør så vent
Kom ut no då, du har vore her lenge nok
Vi er ikkje sinte på deg
Det var ikkje din feil
Eg ser mot døra, og høyrer den andre går

 

7

Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart
Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken
Men eg vart så sint i augneblinken
Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet

 

8

Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg
Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk
Svart med gullkant på
Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet

 

9

Sinnet og leid-heita byrjar sige av
Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg
Skal eg gå ned igjen
Nei, dei vil berre sjå rart på meg
Den andre og dei andre

💜”Vers”  10 er 2. søndag i advent💜

11
Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg
Eg har site der lenge nok
Høyrer dei er nede, den andre og dei andre
Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt
Skråe blikk men heilt stille

 

12

Så er alt som før
Heilt til det smell neste gong
Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra
Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer
Som om det var eit jordskjelv

 

13

Skapet er som ei tenkjeboks
Sitje litt trangt med lukka dør
Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks»
Berre nokon vil ta seg bryet med å leite
Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i

 

14
Og om ikkje tenkjeboksa hjelper
Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet
Då blir det aktivitet opp loftstrappa
Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut
Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig

 

15
Då sit eg og frydar meg på innsida
Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg?
At eg er betydningsfull
Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg
Då er det eg som må gjere noko
Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra
Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre,
og for meg

 

16
Oppmerksamheitstrengande
Var eg det
Ja kanskje
Eg ville ha vilja mi i allefall
Ville bestemme
Det var vel ein av grunnane til at ein onkel av meg kalte meg
«lisje-mamma»

 

💜“Vers”  17 er 3. søndag i advent💜

 

18
Veslevoksen som eg var hadde ikkje dei vaksne peiling
Dei var rett domme i følge mine tonkar
Og eg satte både den eine og dei andre på prøver støtt og stadig
Og fekk eg ikkje vilja mi, ja då vart eg beint sur då
«surepotte»

 

19
Kven vil værte kalla det då
«surepotte»
Var eg verkelegen så sur
Både den eine og dei andre var nok einige om det
Sjølv om eg kunne smile også
Mulig det var unntaka det, at smilet kom fram
Nei, det er no måte på
Eg var då alltid blid eg!
Heilt til dørene small og pærene eksploderte

 

20
Fantasien
Eventyra vart til
Drøyme seg vekk
Lese så blekket spruta
Eg var flink til det
Late som eg var noko heilt anna enn det eg var
Søndagsmatineene med opera, kostymar og drama var høgt lista
Inn i fantasiens verden

 

21
Og ikkje nok med det
Men når det fantes verkelege ballkjolar i omløp, like opp i bakkane
Då var eg og dei andre der og kledde oss ut i dei vakraste prinsessekjolar
Tenk å ha ei mor som hadde brukt desse kjolane då
Kjolane fins ikkje lengre
Vi øydela dei
Eg og dei andre

 

22
Det var fine kjolar heime også
Og det «å late som» varte igjennom heile oppveksten
Late som vi var vaksne
Hadde vi berre visst
Men det gode er at det var trygt
Velsigna trygt var det, sjølv om eg hadde nykker som verken den eine eller den andre forstod kvar kom ifrå
Skorpeblod, fekk eg høyre

**********

 

Stå deg vel ❤️

 

 

En liten tur ut i snøen

Det laver ned…

Når himmelen faller ned…

 

Og i dag måtte det bli en snølykt – tenne lys og ønske lysere tider velkommen

Morsomt og koselig med snø – og leke litt er bare bra ☃️

 

Vokter de lyset disse stramme snømenna?
I natt snur sola – og det går mot lysere dager 🙂

Snøen faller stille stille…
Stryker vagt over ansiktet før den forsvinner

 

 

 

Lag deg en fin dag der du er ⛄️

 

 

 

Hva skal man si…

Enkel underholdning – lite innhold – litt rar bergensdialekt og… njaaa nei…

Sånn var den…

Du finner den uansett på tv2 play

#vikebladet #hjalmar

Hei desember,
og ventetida inn mot julafta

 

21. desember er åpna ✨️

Forberedelser mot jul, er i gang 💜
Og her kjem ei historie,
frå nokon til nokon, den andre eller dei andre
Vær med om du vil, inn i adventstida,
og sjå kva som skjer,
frå dag til dag!

 

**********
1
Eg er ikkje her, ropar eg
Kvar er du då, spør den andre tilbake
Eg har gøymt meg, svarer eg
Men eg ser deg, seier den andre
Ikkje sjå på meg då, seier eg
Eg er usynleg
Åhja, er du usynleg ja….
Då ser eg deg ikkje

2
Ein kan no late som, seier den andre
At ein ikkje ser
Ja, det kan man, men eg ER usynleg
Ser du ikkje at du IKKJE ser meg då?
Den andre høyrer at stemma vibrerar
Er du lei deg for noko, spør den andre

 

💜  “Vers”  3 er 1. Søndag i advent 💜

 

4
Kvifor spør du om det, svarer eg
Kvifor trur du eg er lei meg
Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre
På stemma mi?
Kva er gale med den då?
Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg
Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg

 

5

Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg
Høyrer du?!
Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud
Litt såra for å ikkje kome igjennom

Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv
Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg
Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå
Vil du ikkje kome ut no?

6
Den andre spør så vent
Kom ut no då, du har vore her lenge nok
Vi er ikkje sinte på deg
Det var ikkje din feil
Eg ser mot døra, og høyrer den andre går

 

7

Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart
Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken
Men eg vart så sint i augneblinken
Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet

 

8

Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg
Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk
Svart med gullkant på
Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet

 

9

Sinnet og leid-heita byrjar sige av
Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg
Skal eg gå ned igjen
Nei, dei vil berre sjå rart på meg
Den andre og dei andre

💜”Vers”  10 er 2. søndag i advent💜

11
Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg
Eg har site der lenge nok
Høyrer dei er nede, den andre og dei andre
Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt
Skråe blikk men heilt stille

 

12

Så er alt som før
Heilt til det smell neste gong
Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra
Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer
Som om det var eit jordskjelv

 

13

Skapet er som ei tenkjeboks
Sitje litt trangt med lukka dør
Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks»
Berre nokon vil ta seg bryet med å leite
Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i

 

14
Og om ikkje tenkjeboksa hjelper
Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet
Då blir det aktivitet opp loftstrappa
Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut
Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig

 

15
Då sit eg og frydar meg på innsida
Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg?
At eg er betydningsfull
Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg
Då er det eg som må gjere noko
Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra
Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre,
og for meg

 

16
Oppmerksamheitstrengande
Var eg det
Ja kanskje
Eg ville ha vilja mi i allefall
Ville bestemme
Det var vel ein av grunnane til at ein onkel av meg kalte meg
«lisje-mamma»

 

💜“Vers”  17 er 3. søndag i advent💜

 

18
Veslevoksen som eg var hadde ikkje dei vaksne peiling
Dei var rett domme i følge mine tonkar
Og eg satte både den eine og dei andre på prøver støtt og stadig
Og fekk eg ikkje vilja mi, ja då vart eg beint sur då
«surepotte»

 

19
Kven vil værte kalla det då
«surepotte»
Var eg verkelegen så sur
Både den eine og dei andre var nok einige om det
Sjølv om eg kunne smile også
Mulig det var unntaka det, at smilet kom fram
Nei, det er no måte på
Eg var då alltid blid eg!
Heilt til dørene small og pærene eksploderte

 

20
Fantasien
Eventyra vart til
Drøyme seg vekk
Lese så blekket spruta
Eg var flink til det
Late som eg var noko heilt anna enn det eg var
Søndagsmatineene med opera, kostymar og drama var høgt lista
Inn i fantasiens verden

 

21
Og ikkje nok med det
Men når det fantes verkelege ballkjolar i omløp, like opp i bakkane
Då var eg og dei andre der og kledde oss ut i dei vakraste prinsessekjolar
Tenk å ha ei mor som hadde brukt desse kjolane då
Kjolane fins ikkje lengre
Vi øydela dei
Eg og dei andre

**********

Stå deg vel ❤️

RISBOLLER

Jeg googlet og falt på “Det søte liv” sin oppskrift –
selv om jeg har egen oppskrift på disse…
Greit å prøve noe nytt!
Jeg brukte en plate lys og en plate mørk kokesjokolade  –
Ja, for jeg doblet oppskriften!

 

I går kom disse til 💜

Søte og gode 😃

Og da blei det litt mer til julekaker her hjemme da 😀
Det blir nok spist!

Hei desember,
og ventetida inn mot julafta

 

20. desember er åpna ✨️

Forberedelser mot jul, er i gang 💜
Og her kjem ei historie,
frå nokon til nokon, den andre eller dei andre
Vær med om du vil, inn i adventstida,
og sjå kva som skjer,
frå dag til dag!

 

**********

1
Eg er ikkje her, ropar eg
Kvar er du då, spør den andre tilbake
Eg har gøymt meg, svarer eg
Men eg ser deg, seier den andre
Ikkje sjå på meg då, seier eg
Eg er usynleg
Åhja, er du usynleg ja….
Då ser eg deg ikkje

2
Ein kan no late som, seier den andre
At ein ikkje ser
Ja, det kan man, men eg ER usynleg
Ser du ikkje at du IKKJE ser meg då?
Den andre høyrer at stemma vibrerar
Er du lei deg for noko, spør den andre

 

💜  “Vers”  3 er 1. Søndag i advent 💜

 

4
Kvifor spør du om det, svarer eg
Kvifor trur du eg er lei meg
Fordi eg høyrer det på stemma di, svarer den andre
På stemma mi?
Kva er gale med den då?
Eg snakkar no heilt vanleg, svarer eg
Nei, stemma di vibrerar på ein måte som gjer at eg trur du er lei deg

 

5

Ikkje ser du meg og ikkje skal du høyre meg, seier eg
Høyrer du?!
Ja, eg høyrer, svarar den andre med bøygd hovud
Litt såra for å ikkje kome igjennom

Eg sit inne i eit hjørne og synes synd på meg sjølv
Tenkjer at ingen, absolutt ingen, bryr seg
Skapdøra er lukka, men eg høyrer stega til og frå
Vil du ikkje kome ut no?

6
Den andre spør så vent
Kom ut no då, du har vore her lenge nok
Vi er ikkje sinte på deg
Det var ikkje din feil
Eg ser mot døra, og høyrer den andre går

 

7

Den andre veit ikkje kor lei meg eg vart
Det var ikkje meininga å knuse den fine tallerken
Men eg vart så sint i augneblinken
Og då skjedde det, eg kasta tallerken i golvet

 

8

Så sprang eg det eg kunne opp trappene og inn i skapet for å gøyme meg
Tenkje seg til å knuse en så fin tallerk
Svart med gullkant på
Og det var berre eg som fekk bruke den ved bordet

 

9

Sinnet og leid-heita byrjar sige av
Kor lenge skal eg sitje her i skapet, tenkjer eg
Skal eg gå ned igjen
Nei, dei vil berre sjå rart på meg
Den andre og dei andre

💜”Vers”  10 er 2. søndag i advent💜

11
Sakte meg sikkert åpnar skapdøra seg
Eg har site der lenge nok
Høyrer dei er nede, den andre og dei andre
Eg akar på rompa ned loftstrappa og går inn som om ingenting har hendt
Skråe blikk men heilt stille

 

12

Så er alt som før
Heilt til det smell neste gong
Og raseriet spring opp loftstrappa og smell med døra
Det klirrar i tallerkar og vibrerar i lyspærer
Som om det var eit jordskjelv

 

13

Skapet er som ei tenkjeboks
Sitje litt trangt med lukka dør
Furteboks, tenkjeboks, og litt slik «til pass åt deg-boks»
Berre nokon vil ta seg bryet med å leite
Om ein ikkje blir etterlyst, ja då er det liten vits i

 

14
Og om ikkje tenkjeboksa hjelper
Ja då er det berre å vri om nøkkelen til soveromet
Då blir det aktivitet opp loftstrappa
Vitsen er å setje nøkkelen i rette vridninga så dei andre ikkje klarar å lirke den ut
Utspekulert kanskje, men heilt nødvendig

 

15
Då sit eg og frydar meg på innsida
Ja, eigentleg er det vel fordi eg får ei bekrefting på at dei andre bryr seg?
At eg er betydningsfull
Heilt til dei gir opp og eg høyrer skritta ned trappa og døra til kjøkenet lukkar seg
Då er det eg som må gjere noko
Og overgivelse er nøkkelen som åpnar døra
Litt slukørt – men det går an å seie unnskyld frå både den eine og dei andre,
og for meg

 

16
Oppmerksamheitstrengande
Var eg det
Ja kanskje
Eg ville ha vilja mi i allefall
Ville bestemme
Det var vel ein av grunnane til at ein onkel av meg kalte meg
«lisje-mamma»

 

💜“Vers”  17 er 3. søndag i advent💜

 

18
Veslevoksen som eg var hadde ikkje dei vaksne peiling
Dei var rett domme i følge mine tonkar
Og eg satte både den eine og dei andre på prøver støtt og stadig
Og fekk eg ikkje vilja mi, ja då vart eg beint sur då
«surepotte»

 

19
Kven vil værte kalla det då
«surepotte»
Var eg verkelegen så sur
Både den eine og dei andre var nok einige om det
Sjølv om eg kunne smile også
Mulig det var unntaka det, at smilet kom fram
Nei, det er no måte på
Eg var då alltid blid eg!
Heilt til dørene small og pærene eksploderte

 

20
Fantasien
Eventyra vart til
Drøyme seg vekk
Lese så blekket spruta
Eg var flink til det
Late som eg var noko heilt anna enn det eg var
Søndagsmatineene med opera, kostymar og drama var høgt lista
Inn i fantasiens verden

**********

 

Stå deg vel

 

I dag måtte turen gå til
Kvalsvika og
Golleneset fyr

 

Det var bare slik – på en måte – en dragning ut mot storhavet og båra

Og det første som møter meg på turen, er disse utegangerne 😀
De bare stilte seg opp – nysgjerrige og fotogene

Familiebilde….

 

Jeg er jo absolutt skeptisk og redd for sau generelt… men prøvde holde roen,
og følte det gjekk bra,
og sauen viste seg fra den gode siden 😀
Fotogene som bare det

Type altså!

 

Storhavet og fyret

Mellom fyret, sjela og dei sterke kreftene ❤️ Kjenne styrken som brøler mot land – samle energi 🙏

Vakkert rett og slett

 

Nesten som jeg følte de kom og sa “hade” til meg, sauen  🙂

 

 

God morgen Norge!

Det er tirsdag morgen, og ute er det 2 plussgrader og det hagler og blåser
Men, det skal dabbe av og bli rolige vindforhold og ganske så opplett ut over dagen
Natten har vært stille i mitt hode
Det er det, når man har sovet det meste av natta og ikke hørt stormen som har herjet…

 

Kjenner du deg igjen:

Når DAB radioen blir stille/faller ut,  i Aurvågtunnellen….
(eller andre steder der DAB ikke strekker til….)
den korte tunnel-turen jeg ofte tar –
og jeg vet det!
Hver eneste gang!
Det er ikke kontakt med nettet akkurat der……
alltid god underholdning på NRK P1 Møre og Romsdal –
og typisk –  midt i noe spennende,
blir det stilt i noen sekunder som ofte føles som en hel evighet – inne i tunnelen….sendingen forsvinner – helt stille….
bare irriterende rett og slett – og jeg vet jo at det skjer – hver eneste gang!
Og ute av tunnelen eller “dø-sonen”,
har de gått videre og jeg aner ikke hva de sa eller hva som skjedde….
irriterende!!

 

 Du har sett at det er billig bensin over alt, og har ikke tid der og da, men….
Så byr sjansen seg!
Du svinger inn på bensinstasjonen og skal fylle for kr 18.45 fordi nå nærmer det seg nok slutten på DET tilbudet….
Parkerer foran pumpa, taster koda – og når bensinen begynner renne og jeg titter opp på tanken og sperrer opp øynene!!!
Da står det plutselig 23.45!!!!
Har altså ikke før snudd ryggen til 🙈
Da jeg kjørte INN på bensinstasjonen stod det på skiltet 18.45  og i det jeg har kjørt inn og ikke ser det lenger, har de forandret prisen—
Vi stod der lange i masken jeg og en annen dame…
Sånn går no dagane…..
Og ved neste bensinstasjon jeg kjørte forbi, der stod det 18.45.
Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Jepsipepsi  – vi overlever uansett

 

 

DAGENS BLOGGER:

Plass nr .  96 = medmrparkinsonpaslep

Plass nr.  18 = Kjerringtanker

Plass nr,  46 = Sigurdstorm

 

Tilbakeblikk til samme dato åra før:

 

19. desember 2015 – ikke noe innlegg

 

19. desember 2016 – juletreet er komt i hus

 

19. desember 2017 – Julekalender med julehefte osv

 

19. desember 2018 – innlegg uten bilder (slettet)

 

19. desember 2019 – Hot juice

 

19. desember 2020 – Pepperkakebyen i Fosnavåg

 

19. desember 2021 – Søndagstur til Eika

 

19. desember 2022 – I går – huden Leia – snø og gløgg og….

 

Og jeg savner deg så, gode turvennen min
Det går bra her, og savnet går i bølger
Men jeg kjenner deg rundt meg
Savner å ruske deg i pelsen
Kjenne lukten når jeg legger ansiktet ned til hodet ditt – eller lukter på labbene dine
Savner de kloke øynene dine – du ser på meg og forstår så godt
Men det går greit, gode hunden min
Minnene ligger som tusenvis av dråper rundt meg

 

 

Savnet av noen,  det kommer og går
Kommer i bølger
Og i disse tider – inn mot jul, forsterkes de kanskje, følelsene og savnet
Å savne en god venn, en god turvenn, en hund med et stort hjerte, eller å savne andre
Savnet kommer når man minst venter det
Det er en lyd, en duft, et bilde, en situasjon, som setter i gang følelsene
Savn
Desember
Vinter
Mørketid
Lyset
Det er godt å savne noen – men aller helst skulle de vært her hos oss, alle vi er glad i
Jeg savner
og jeg savner både hund og katt
Og jeg savner pappa
Og jeg savner….. det er lov det
Livets sirkel

 

Stå deg vel inn i den nye dagen