Det er godt å setje ord på det
Det som av og til, sjeldnare og sjeldnare, sig innpå
Det er godt å skrive det ned og få det ut av tonkane
Sjølv om det ikkje forsvinn
Det legg seg i barken, lengre og lengre bak
Men av og til kjem det fram
Redsla du kjente, angsten du sleit med, og mindreverdigheitsfølelsen
Alt som trekkjer deg ned, har vorte mindre
Det er mykje sårheita som ligg der, for det som ein gong var
Som ikkje gjekk å fiksast
Eit mislykka prosjekt på monge måtar
Ein kan kalle det det, mislykka prosjekt
Men noko godt kom ut av det
Å stå på eigne bein, utan å forsvinne inn i eit skal
Det legg seg i barken, og er ikkje så sterkt lengre
Helgen har vært innholdsrik på alle måter
Full av musikk, nerver, slitenhet, glede, varme, kjærlighet, natur, vinter og vår,
om en annen…
Så om det ikke har vært noe “dyr” som har gått eller krøpet langs stien på våre turer –
har den varme følelsen krøpet usynlig og synlig innom huden, og snøen som kom søndag gikk over til vann og krøp som elver over alt
I psykopatens grep
På tåhev
Smellen når du minst ventar det
Lykka som varar eit stakke sekund,
gong etter gong
Ein leik som katt og mus…
Når du gløymer deg og senkar skuldrane
Du skulle ikkje gjort det, senke skuldrane
Å vege ord på gullvekt,
og orda ikkje er verdt sin vekt i gull
Mistenkeligheita som gjennomsyrar tid
Sa du noko gale, usikkerheita og anspentheita
Misforstod han, misforstod du, misforstod dei
Utad verdensmeister, på heimebane sykeleg sjalu
Og du visste ikkje om det, då du tok steget
Du visste ikkje noko, før du var fanga
Du visste ikkje noko, før det var for seint
Manipulerande sa nokon, alt for seint
du er ikkje verdt noko
du klarar deg ikkje sjølv
du blir overvåka utan å vite det
Då du var nedbroten, tilintetgjort, og ikkje såg din eigen skygge, då kom styrken
Styrken du visste du hadde, men som hadde vorte lagt til side, av redsle
Du måtte
Og du klarte det
I ein psykopats grep, utan å ane det, før det var for seint
I sakte film…
Angsten gjekk saktare…
Da var søndagsbadet i boks og frukosten er fortært
Både jeg og Zoeticworld har nytt godt av den første varme gode kaffekoppen, som er så viktig
Og Solliv har startet badesesongen
Varmepumpa tok kvelden i går kveld, det har snødd i natt og det fyres i ovnen
Kan det bli bedre eller værre?
Det er vår, mildværet kommer sigende innpå oss. Ved har vi å fyre med, og om varmepumpa har takket for seg etter mange mange års godt arbeid,
høres fuglekvitteret utenfor stuevinduet, og dagen er i gang
Det er ikke verst det
Dagen er i gang, selv om det ligger nysnø i fjellet og på marka – og snøen daler stillferdig ned i skrivende øyeblikk
Nei, det finnes da verre ting å henge seg opp i
Jeg har det godt og varmt her jeg sitter, med vedfyrings-varme i ryggen, og tenker tilbake på gårsdagen
Det var ikke mye folk i salen, det skal sies, og det er de som ikke kom som har gått glipp av noe fantastisk og magisk
For det vàr det
Vi stod han av med 6 sanger før Tolvtetten og 6 sanger etter Tolvtetten
Nervøsiteten sank,
og til slutt stod vi der med tårer i øynene, stolte og sultne
Det var ikke måte på til god-ord å få etter konserten
Både vi og Tolvtetten stod oss bra og mer enn bra
Torill leda oss gjennom konserten med glans!
Og maten på Madelynn var utsøkt nydelig
❤️🌼❤️
“familie” det var dèt dirigenten sa vi var, da han blei intervjuet av journalisten “familie”
❤️🌼❤️
Fy søren så stolte vi er!
Fy søren som vi har jobbet!
Og så står vi her nå – eller vi gjorde det i går – stod der – med dirigenten ved vår side
Noen fikk 20 års-medalje og 1 fikk 30 års medalje
GRATULERER!
Så er den her igjen,
ny dag og nye muligheiter
Same ka dag det er, så er muligheitene der
Det som ikkje er det same, er at det er ubrukt
Eller, det er det kvar dag, ubrukt
Og då er det det same då, kvar dag
Ubrukt og uoppdaga
Uansett kor vi sliter med å kome oss opp i dagen,
eller spretter opp og er klare
Muligheitenes verden ligger framom oss dag inn og dag ut
Uansett ka du seier, så er det ikkje ein dag som er lik
Følelsen er alltid bittelitt annaleis
Er det ikke lekker plakat vel?
Janne Mari har stått for den, sammen med Marianne
Det finnes en vakker V inne i navnet – ser du den ?
Det er liksom livmorhalsen det da 😀
Ja for koret heter jo CERVIX VOCALES =
LIVMORHALS (En vokal eller selvlyd er en fon (en lyd) som produseres med en ubrutt luftstrøm gjennom munnen)
😊
20 år!
(faktisk 21 år –
for jubileet skulle stå i fjor –
men grunner gjorde at det måtte flyttes over til 2024)
🌼🌼🌼
Jeg har ikke vært med så lenge, men vært med i de 10 – 12 siste årene litt til og fra 🙂
Var med på 10 års jubileet.
Herlighet så fort tiden har gått!
12 sanger skal vi synge
Og Tolvtetten – gjestekoret – skal synge en del også 🎶
🎶🎵🎵🎶
Det øves
Vi er :
Tre 1. sopraner
Fire 2. sopraner
Fire 1. alter
Fire 2. alter
15 medlemmer – og det er ikke så mye
Vi har vært mer enn dobbelt så mange – og sakte men sikkert har medlemmer falt av,
av forskjellige årsaker
Damene
Generalprøve fredag og konsert lørdag
Etter konserten er det sosialt med mat på MADELYNN – der Marvin og Belinda steller i stand for oss – med gjester invitert
Litt av en helg!
Og litt av noen forberedninger i forkant
Ære være oss som har stått på – øvd og pugget tekst så godt det har latt seg gjøre
Så er det slik at koret,
i sin nåværende form,
blir litt historie, snart….
Det ender denne våren
Dirigenten vår vil gå videre, og det har vi egentlig visst… at han ønsker å fokusere på andre områder/prosjekt, etter over TI år som dirigent for vårt kor ✨️
Den dyktigste dirigenten!
Han har løftet oss opp flere hakk, der Sølvi, vår forrige dirigent, og medskaper av koret, følte hun ikke kunne gå med oss, tok han over
For et samarbeid!
Musikalsk over grenser
Å hoppe etter Øyvind tror jeg ikke går…
Men,
om noen skulle ville ta koret videre – er nok det mulig,
men vi er mange kormedlemmer som føler at vi har stått i det nok, og hopper av på topp 😃
Jeg er så stolt av koret og oss som står i det
🙏
Ann-Sofi Nære Ytterland skreiv dette på FB:
August 2020 gjekk eg inn dørene til mi fyrste øving med Cervix Vocales, midt i pandemi med 1-2 meter mellom stolane og utan å kjenne nokon særleg godt. Dei fyrste songane heldt på å skreme livet av meg og restriksjonar gjorde det vanskeleg å verte kjend, men no er eg så takknemleg for at eg torde. Å kome inn i famna på desse herlege damene med så mykje latter, arbeidsvilje og songglede har vore fantastisk kjekt Øyvind med sine tørre, blaute, velykka og småflaue kommentarar, glimt i auget og stødige dirigentrolle er nesten som standup kvar tysdag. Og hass klokketru på kva vi kan få til når vi ikkje er heilt sikre sjølve, er ei god tryggheit i eit lite kor. Og eg skryt lett høgt og skamlaust av at vi vann Sunnmøre korcup i haust, så vi er faktisk veldig flinke også
Eg har fått vore med på eit supert musikkeventyr saman med denne gjengen, og no inviterer vi til eit herleg snipp snapp snute, og takk for oss på Fosnavåg konserthus 13.april klokka 18. Der skal vi synge fleire av dei fyrste skumle songane, som eg takka vere nydelege koristar og stødig dirigent, kan kalle nesten lette Nesten
Så fint å lese, og måtte berre dele – med løyve selvfølgelig, fra ASNY
Vestlandsnytt
Tusen takk, Sølvi Nerem Berg!
Glitter og stas – gode ord, blomster og greier…. og sist men ikke minst;
sangen og musikken
Det blir en spesiell kveld dette – å stå i konsertsalen for siste gang, med koret mitt/vårt
Samholdet, dyktigheten, inspirasjonen, sanggleden, artighetene, øvingshelgene, alle opptredener med latter, glede og tårer, og alvoret Det er mye her – og stillheten blir rar
Koret har hatt – og har, dyktig leder
Runa Strengkløv Nerem har stått lengst, hele TI år, og kanskje vippet det over i ett år eller to til? julebrevet ditt hvert år, var ren glede ❤️
Styret og kormedlemmene har vært, og er pr dags dato,
dyktige
Vi er dyktige sammen – og sammen klarer vi å stå i det, selv jeg med min scene-skrekk 😅
ETT enstemmig klapp for oss alle – eller tusen klapp kanskje! KLAPP!
👏
Applaus er godt å ta med – og vi er jo ikke helt ferdige ennå
Kor-kafe og kveldsmesse står på programmet etter dette, pluss sommeravslutning/avslutning
Vi synges en stund til, og hvem vet….
Frå ein til hundre og frå hundre til ein
Hundre tal, og kva skjuler seg bak
Eit navn og ein person, ei liste, du er rangert
Kor mange klikk du får, kor mange lesara du har
Er det navnet som tel, er det bildet som sel,
eller er det ei prangande overskrift
Kva skjuler seg bak, kvart eit navn er salgbart
Eit klikk, og du er inne,
kva er det å finne,
og kva vil denne personen også vinne
Kva selger den,
kva fortel den,
kva er historia,
kva er poenget
Av nysgjerrigheit så klikkast det inn
Frå hundre og ned til ein, og frå ein og opp til hundre
Ei longe liste, monge tal
Og desse tala skjuler mykje, og navna kanskje endå meir
Berre eit klikk er du unna å kome inn til det private
Frå ein til hundre eller motsatt søk
Det er då du kjem på besøk
Det er så mykje du legg merke til
Sansane er på tå hev heile tida
Når du sit og nyt ein kaffe, du lyttar og observerar
Når du går dine turar, korte eller lengre
Alltid noko å oppdage
Når du står i kø, ventar på noko eller nokon, er det noko å legge merke til
Sansane er på, og evnen til å motta er over snittet høg
Ting du kanskje ikkje skulle sett eller høyrt, sett eller lagt merke til
Sansane,
på høg-gir,
og jobbar utan at du tenkjer over det
Å ta innover seg slike inntrykk, er ikkje alltid like positivt
Men det å åpne eller være åpen, være mottakelig, er ei gave
Eller ikkje rett ei gave, kanskje ei belastning like så
Det meste lagrast og sorterast, og mykje kvernar i systemet
Å være “pålogga” heile tida, og legge merke til alt som skjer,
kan være vèl så slitsamt som det er morosamt
Desse sansane har du sansen for,
trur du
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
Syn, hørsel, lukt, smak og følesans regnes som våre fem sanser.
Uten sansene ville ikke nervesystemet ha vært i stand til å styre kroppen og kroppsfunksjonene, og ingen informasjon ville blitt lagret i hukommelsen. tekst kopiert frå google
