LIVET ER HER OG NÅ 
Morgenbadet 
Godt med saltvann på kroppen 
4 grader på land,
og i sjøen…? Tjaaa… 
Lag deg en så god søndag som mulig 
pinni – vakne
Pinni Konglefrø våknar med eit rykk
Kvar er eg, ropar Pinni høgt
Virrar med hodet frå side til side, og trur ho er om bord i båten
Båten ho var på rundreise med for lenge lenge sidan
Den som kantra, og mannskapet eller rettare sagt, venane, for alle til kvar sin kant
Pinni pustar tungt, åpnar augene og ser ho er i hola si
Det var ein draum
Alle venane var rundt henne, og ho roar seg ned og pustar tungt ut
Vinteren har vore kald
Kaldare enn Pinni kan hugse
Men no er våren her, det kjenner Pinni på kvar ein fiber i kroppen
Og ho høyrer fuglekvitter
Glad konsert frå alle stadar
Pluss at elva brusar
Det betyr at snøen smeltar
Pinni kikar ut, og sola kitlar i andletet
hehehe Pinni må flire høgt, for så herlig var det akkurat i dag
Skal tru kva dei andre gjer på, om dei søv enno, eller er ute og vandrar i sola
Pinni ropar ut i lufta: hallooooo er det nokon der?!
Heilt stille
Halloooooo høyrer du meg?!
Like stille
Pinni snur ryggen til og vil gå inn, då ho høyrer: halloooooo eg er her
Og endå ei stemme og endå ei
Ah dei var vakne altså!
Yohooooo det er vår, ropar Pinni, og strekkjer seg opp mot lysstrålane frå sola
Ja, det er våååår, kjem det som svar tilbake
Etter ei stund sit det fleire rundt bordet i hola til Pinni
Det er latter og høge rop og prat
Då er det som det skal være då, hjå Pinni og venane
Med sola som kitlar litt og snøen som smeltar unna, blir alt mykje enklare
Skal vi finne på noko artig, spør Pinni
Kva då, spør dei andre i kor
Njaaaa…. vi kan klatre så høgt vi klarar i treet her borte
Nei, det tør ikkje eg, seier ein av dei andre, for eg er så høgderedd
Ja, gøyme og leite då?!
Det er kjekt vel?
Ja! Ropar dei i kor
Kom så held vi på med gøyme og leite
Kven skal stå?!
Elle melle deg fortelle
Skipet går ut i år
Rygg i rand
To i spann
Snipp snapp snute
DU ER UTE!
Det var Pinni som måtte stå og telje til 30
Åååå ja ok – då byrja eg å telje:
ein to tre fire fem….. tretti!
Den som ikkje har gøymt seg no, den må stå!
No kjem eg, ropar Pinni, og kikar seg rundt
Det er musestille
Kvar har dei funne gøymeplassar hen skal tru
Pinni pratar høgt med seg sjølv, i håp om at nokon skal avsløre seg
Bak den store steinen?
Eller den buska eller inne i den tre-rota eller….
Åååå dei hadde gøymt seg så godt
Gi eit pip då vel… eg finn dokke ikkje, ropar Pinni
piiiip høyrer ho langt vekk
Kva er det eg må sjå, tenkjer Pinni, men i same augneblink ser ho nokon
Ser deg, ropar Pinni
Og til slutt hadde Pinni funne alle
Då var dei slitne, alle som ein, og dei måtte ha ei kvild
Sola var begynt å gå ned, og ei middagskvild måtte til no
Pinni kjente sjølv at ho var trøyt
Ho gjekk inni hola si og la seg på senga av strå
Augene seig igjen før Pinni hadde lagt hodet på strå-puta
Pinni sig inn i djup søvn, og ein ny draum snik seg på
Pinni har talt til tretti, og skal finne venane sine
Ho leitar og leitar men finn dei ikkje
Pinni endevendar alt i stien, men dei er sporlaust forsvunne
Ho vaknar av at ho gret
Nei huff, tenkjer ho
Ditte var ikkje noko morosamt
Det er mørkt ute no, sola har gått ned
Pinni kveikjer lys og fyrer i ovnen
Ho er svolten etter dagens opplevingar
Det bankar på døra, og ein av venane kjem inn
Syntes den høyrde rop herfra, og ville sjå at alt var bra
Tusen takk, seier Pinni
Eg hadde ein fælsleg draum om at dokke alle var forsvunne, og eg klarte ikkje finne nokon
Men så kom du!
Det er godt å ha vener i nærleiken, der det berre er å banke på døra og sjå innom
Det er tryggheita det
Dei satte seg ned og åt mat i lag og ein god kopp kaffe attpå
Det var seine kvelden og det var på tide å leggje seg igjen
God natt gode ven, seier Pinni, og lukker døra
Ho er takknemlig
Tenk å være så heldig å finne alle igjen etter båt-forliset den gongen
Og endatil nye vener
Livet er godt no
tid
har ikkje tid
kva er klokka
å herlighet, rekk ikkje det
må berre rekke det
for seint ute
phu rakk det så vidt
tida
den spring berre fortare og fortare
heng som eit slips etter og prøvar som best
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
bål – gult er kult
Det er snart bålforud 
Men jeg rekker i allefall bålkos i dag
FLØ
Tusen takk for deg, vakre Flø 
Vi er heldige som har en slik plass å oppsøke 
Og når sola klatrer sakte over fjellet, og skinner over hele Flø, da er det bare lekkert
Gult er kult!
Det ER virkelig det 
Og min gode venn, bloggeren Utifriluft, hun utfordrer oss i helgen, til å finne noe gult
Og i dag var ikke DET så veldig vanskelig
Hestehoven skinte mot meg!
Havet bruser!
Havet synger!
Jeg klarer ikke se meg mett på båra som kommer rullende og slår inn mot land
Det er så fascinerende
Og roen som er ved havet, den går ikke å forklare
Endatil dette er gult og kult !
Og strikkakofta mi “Kvina-kofta” har jo også gult i seg –
men litt mere oker….
Uansett, det har vært en begivenhetsrik dag – timer – på Flø, der havet har slått mot land
Mange surfere var i bølgene i dag
Flott å være ute rett og slett!
God lørdag til deg 
sei det
Den dyrebare tida vår
Vi veit det kanskje ikkje, men den er så dyrebar
Vi tenkjer kanskje ikkje på det, men den er så sårbar
Tida vår i lag, vi har ingen garanti
Sei det, at du bryr deg
Sei det, at du er glad i
Sei det, at du elskar
Sei det….
Ein dag kan du ikkje seie det, anna enn ut i lufta
Då er det for seint
Og for seint er ikkje bra nok
Sei det, at du bryr deg, er glad i, eller elskar
Den dyrebare tida vår smuldrar minutt for minutt
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
rundstykker
Fikk så lyst å bake rundstykker
Ja, det slo meg da jeg var og handlet, at jeg hadde glemt å kjøpe rundstykker
Hmmm jeg kan da lage selv!
Så en blanding av mye forskjellig – en titt innom Valnøtt-rundstykke-oppskriften,
og jeg har mikset min egen vri på rundstykker
Blir de vellykket?
Tja… jeg prøver i allefall
1 pk tørrgjær
3 tsj salt
8 dl lunket vann
1 dl olje
1,5 raspa gulrot
100 gr valnøtter
1 dl maltekstrakt
havregryn ca 1 dl
rugmel ca 1 dl
fibramel ca 1 dl
hvetemel – bruk til en passe fast deig
Elte sammen alt – heve – rulle ut – etterheve og steke
Midt i ovnen – 200 grader og 25 minutt
Og de blei jammen meg vellykket nok
turstien på Heid
Trening på Aktivsenteret måtte skrinlegges denne morgenen, og en tur til mamma som hadde fått bihulebetennelse, måtte det bli istedet for
Og jeg tok likesågodt med tursko, regnbukse og regnjakke
En tur på Heid måtte det bli etter apotek og slikt
Sola varmer!
Utsikt ned til Nørvågen, og ut mot Fosnavåg sentrum og forbi – Nerlandsøy og ytst ute ligger Kvalsvikøy
Det så ut til å komme en byge min vei, men den forsvant…
Innom gapahuken på Heid tursti
panoramabilde
Det er aldri feil med gode ord på veien
“Borga” Barneskulen i Herøy kommune – den gamle skulen…
For mange herrens år siden gikk jeg på bading der – og var på korøving der
Gode minner!
Det er i motbakker det går oppover!
Fikk opp pulsen også
Herlig!
En vakker tur fikk jeg – og ingen regndråper traff meg på turen
Jeg var heldig å komme mellom noen byger
En god klem til treet og tilbake til meg
Stå deg vel inn i resten av fredagen og forbi
God palmehelg!
hysj
å seie noko
teie stilt
hysj
ikkje forstyrr
blikket talar sitt eige språk
ikkje snakk høgt
ikkje bråk
ikkje vær så stille
kvifor seier du ikkje noko
eg prøvde, forstår du
men augene sa noko anna
hysj
tei stilt no
ikkje bråk slik
kva sa du
eg sa ikkje noko
hæ
augene
åhja eg såg blikket ditt
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024
#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt
vårtegn
RUNDA RUNDT VED LAVOEN OG FORBI
Bak ved Gamleeidet
Denne første måtte jeg snu og gå tilbake til, for jeg følte det var en flamme der inne
Kan du se den lille flammen
Ett tegn på håp….
Vet ikke helt, men ser et smil langt der inne et sted…
SMILEY!
Det er saga ned trær langs turstien – og det er bra!
Og eg ser figurar i stubbane
Kva ser du?
Ikkje her ein gong… tenkte eg,
men så lyste noko mot meg, og der var den, hestehoven 
Dei fyrste sikre vårtegna, hestehoven og tjelden
Også denne buska her da, som jeg ikke husker navnet på
Bloggeren Natheless kjenner til den
Den begynner gi god duft fra seg når jeg gnir frøa i hånda
I går var det vårjevndøgn – og det var det bloggeren Pensjonistgunna som minnet meg på, da jeg las hennes innlegg
Nå bygger det seg opp til storm i vind og regn ute
Da er det godt å sitte inne med en god kopp kaffe !
ro ro
Ro ro til fiskeskjær
Og du ror så hardt du berre kan
Du ror så det sprutar rundt deg, og til armane ikkje klarar meir
Så blir det stille og båten ligg og duppar i sjøskorpa
Der og då kjenner du at du gir du opp,
og i eit kort sekund forsvinn du litt innover
Du ser årane langt der bak når du kjem til deg sjølv, og innser at du er hjelpelaus utan dei
Ei tåre renn ned langs kinnet
Du ville ikkje så langt ut, men det berre vart slik i fortvilelsen
Ikkje gi opp kviskrar det rundt deg
Du kjenner det kitlar i andletet og det brusar litt ekstra i sjøen
Det er vinden som røskar i håret ditt
Du ser opp mot den blåe himmelen i undring
Vinden tek tak i båten, og sakte men sikkert sig du mot land
Ikkje der du starta, men det er landfast
Takknemligheita sig innover deg,
og med lettare skritt spring du heimover
Unnskyld kviskrar du, inn i forkleet til mor
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
februar 2024
#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt