saknet av dine eigne
du har dei ikkje i dine armar lenger
dei er på ei armlengdes avstand, minst
dei er ikkje nære
men allikevel er dei det
ikkje ein avstand kan ta frå deg den kjensla
gleda og stoltheita når de endeleg treffast
då er dei der
om ikkje i dine armar
så er dei der
og du  kan sjå dei, og du kan ta armane rundt
for di stoltheit forsvinn aldri
og armane er store nok enno
dei minkar aldri
det gjer ikkje saknet heller
sjølv kor nær dei kan være
for dei har gått sine vegar
og det er akkurat det som er meininga
gå eigne vegar og finne sine liv
så står du der og fylgjer med
på avstand
men dog så nært
alltid

Annonsørinnhold

Vårens fineste jakker

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
17. august 2024

#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen