Det går eit søkk igjennom kroppen
Du visste aldeles ikkje at det skulle bli slik
Du visste aldri kva du gjekk mot
Valga du tok
Du visste ikkje
Vanskelege valg og lettare valg
Alt som er utretta og alt som kunne vore ugjort
For ting kunne vore ugjort, det kan du einast om
Men du visste ikkje at det ikkje skulle være slik
For det var slik det var då, den gongen
Når djupdykk inn i fortida kjem med ein smell, og du kjenner ein støng i bringa
Men, gjort er gjort
Angre seg kan ein gjere resten av livet, om ein vil
Eller sjå på det som lærdom
Erfaringar rikare og at det ikkje var slik det skulle bli seinare
Som vegen verte til og vi med den
Og stå slik å sjå tilbake
Det er monge år det er snakk om, for nokon
Om ikkje alt er med stoltheit å nevne, og ikkje alt er nevnbart, så har det vore livet, heilt opp til no
Her og no er det som gjeld
Fortida kan gi så mange søkk den vil
Den gjelds ikkje lenger

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
24. november 2024

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt