Det fantes dei gongane, i ungdomstida, at ein følte seg heilt aleine
At ingen såg, og ingen brydde seg
Alt var så mykje større, i ungdomstida
Så meir dramatisk
Det var liksom ikkje alternativ
Svart/kvitt og dødsalvorlig
Og framtida såg heilsvart ut om noko skjedde
Framtida som var ei evigheit til
Den framtida er her og no, og alt er mindre dramatisk,
mindre alvorleg og alternative er mange nok
Ikkje er det heilsvart heller…
Eller ?

Annonsørinnhold

Netthandelen tømmer lageret: Siste sjanse på kvalitetsvarer med opptil 75% rabatt

Mette Josteinsdatter Kvalsvik

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt