LIVET ER HER OG NÅ 
For det meste sprett ein ut or senga som ein hjort?
Det er morgon og ein må berre kome seg opp frå den varme dyna
Eller… orkar ikkje… klarar ikkje – ligge litt til – berre litt til
Krølle seg under dyna og lukke morgonen ute ei stund til
Men ein må opp
For ein må vel det, stå opp?
Stå opp!
Bevege seg ut or soveromet
Stiv og støl
Eller mjuk og ledig
Morgonen er så forskjellig
Lat oss sova om det er det vi vil
Heile dagen?
Tja, kvifor ikkje
Det er vel inga skam i det
Sove heile dagen
Det er eit fritt land
Kva naboen trur, er vel meir eller mindre uinteressant
Berre den ikkje trur ein har vorte sjuk
Nei, lat oss sova om det er det vi vil
Ein har ikkje vondt av litt søvn ut på morgonkvisten
Berre ein ikkje forsøv seg
Då blir det månelyst
Mette Josteinsdatter Kvalsvik
#tankerblirtilord #minedikt #etdiktomdagen
Jeg våkner jo så tidlig, så det er ikke noe problem… Men jeg liker å la morgenen vare litt likevel. Spretter ikke i klærne. Tar med dyna til stua, drikker morgenkaffen under den
Våkner sakte mens jeg hører på morgen-lydene og skriver dikt om det 
Herlige morgenstunder
Kjenner følelsen – selv om jeg er et A-menneske!
Jeg er også et A-menneske
Det er noe med det, folk som sover lenge er litt late tenker man kanskje…
De som spretter opp er små maur, som vil jobbe med det samme beinet er utenfor senga!
Jeg spretter opp tidlig hver dag, hele dagen forsvinner hvis man surrer med det i mitt hode! Hehe…
Ja det er det med å få med seg dagen
Hihi, det er ikke så enkelt det der lenger…! Før spratt jeg ut av senga som en hjort….. nå krøpler jeg meg ut som en snegle kanskje….. like tidlig, men ikke like full av futt kanskje..!
Sånn har det blitt her også….