Lystig og lett over bakkane sprang,
håret flagra så vent der det slang
Trea vaia så lett i brisen, og det klirra frå løvblad i toppane fram
Ned mot sjøen, bakken var bratt
men med sommarsko var det slett ikkje glatt
Sjøen den blenkja, vakker grønn
og båra seig inn med svake dønn
Av med skoa, bærføtt og lett
ned i sjøkanten barst det med ett
Det kitla rundt tærne, det leika fjørlett
og med eitt sa det plask,
ein fisk symde raskt
Lystig og lett på tilbakeveg
opp det bratte, høyrde nokon som lo
Det var glattare no,
med våte sommarsko
Kjolen var våt, men tørka raskt i sommarsol
Trur du fisken der nede lo no,
mon tro

Mette Josteinsdatter Kvalsvik
april 2024

#tankerblirtilord #etdiktomdagen #minedikt