Øyeblikket
der og då
følelsen av slik enorm slitenheit
tomt
armane vil ikkje
føtene vil ikkje
kroppen svaiar
slitenheita tyter ut
Etsar seg inn over deg og tek over styringa
Du kjenner den så fysisk og psykisk,
som eit vakum som stengjer deg inne eller ute frå omverda
Så ristar du deg laus
Tek tak i deg sjølv
Lyftar armane
føtene
kroppen
og haude
Svaiar litt og kjenner at det slepper taket
Du tek grep endå ein gong
Tek ansvar og hentar deg inn
Dit du forsøker å være heile tida
Med haude over vatne og føtene så godt planta som det let seg gjere
Endå ein gong
Den evigheitsfulle kampen om tilstadeværelsen

Mette Josteinsdatter Kvalsvik

#tilstadeværelsen #minedikt #etdiktomdagen #tankerblirtilord