Og ein får litt slik “vårfølelse” pga milde vindar innover dagen. Ikkje det at det er veldig mildt, men 8 grader og ein nyanse grønt i graset gjer sitt til at vårfølelsen kjem sigande.
Men, det er 8. desember i dag – og ingen vår.
Tidleg morgontur rundt bygda.
#hanenisølepytten han står der han…..
Litt posering ja…..
Så er det brått ettermiddag, og sola held på å renne i havet. Det malast dei vakraste fargar på himmelen i sør-aust og vi rekker det akkurat, dette vakre lyset i havet.
Å oppleve ditte, ute i havet, å sjå fargane som leikar seg på himmelen. Spektakulære saftige fargar. Vakkert
I skrivende stund er det stupmørkt og tidlig morgen. Jeg har til sammen fanget hele TO mus i musefelle innendørs… Har ikke sjekket i dag, og natta har vært fredelig og god.
I bloggverden ser det slik ut:
Plass nr. 25 = KRISTINE AURE Favoritt treningskanaler på youtube
Plass nr. 55 = NASJONALGASTRO Oppskrift på enkle makroner
og
Plass nr. 100 = HUSET PÅ LANDET DIY – Pergola
Jeg må rett og slett gå inn døra på Aktivsenteret for å få en god treningsøkt. Direkte melde meg på en time og bli ledet av andre, for å gjennomføre en trening 🙂 Så Yogatimer er helt topp for meg! Trening ellers trenger jeg ikke se på youtube eller gå innom Aktiv, for det får jeg ute i vår natur hver eneste dag 😀
Enkle makroner. Jeg er ikke superglad i denne kakesorten, og tror ikke jeg kommer til å lage de heller. Men små og søte er de!
Det var kvelden før jul, og så stilt i vårt hus at ingen høyrdest, nei ikkje ei mus. Ved peisen var strømpene hengt opp på plass, for no skulle snart Sankta Klaus med sitt lass sjå innom til borna, som sov i si krå i draum om alt godt som dei snart skulle få.
Og mamma og eg, vi var nett gått til ro – vi låg under dynene alt, båe to – da brått ut i tunet det vart slikt eit bråk og trakking og tisking og skramling og ståk, at eg sprang ut or senga og fòr som eit lyn til glaset og såg ut. Å du for eit syn!
Der ute låg nysnø, og månen skein klar – eg såg alt som fanst der, så lyst som det var. Kva såg eg? Ein slede, ein liten og nett, med åtte små reinsdyr som drog han så lett, og høgt opp på sleden ein blid gammal mann, Det var Sankta Klaus! Ja, så menn var det han!
Så rappe som ørner var reinane hans, og han hyppa på dei, og han skreik utan stans: “Hei Hoppar, Hypp Dansar, Hei Flygar og Flink og Lettfot og Lynsnar og Dunder og Blink! Så, oppover vegen! Til topps no! Hei hopp! Heng i kvar og ein! I galopp, i galopp!”
Lik lette små haustlauv som vinden slit laus og sender i vêret – slik fauk Sankta Klaus og dyra og sleden med leikety-last rett oppetter veggen i flygande hast. Og vidare bar det, men no i meir mak for no trippa klauvane oppå vårt tak!
Eg snudde meg brått – og eg kvakk, men laut le: Der kom Sankta Klaus gjennom peispipa ned! Han var kledd i ein skinnpels frå hovud til fot, og pelsen var flekket av oske og sot. Han letta fra aksla ein bylt som han bar – ein skulle mest tru det var kramkar han var!
Han blunka så lurt, og han smilte og lo. Han var rundleitt, og nasen var raud som ei glo, og kinna som eple, og skjegget hang sidt, og lyste som nysnø, så drivande kvitt. Han beit i ei snadde, og røyken låg blå kring hovudet hans – som ein krans, mest, å sjå.
Han hadde ein mage så trillrund og god som skalv som ei skål med gelè når han lo. Han var lubben og velfødd frå hovud til hæl, eg måtte mest le når eg såg på han vel. Eg vart ikkje redd han, nei, langt derifrå! Han var berre snill, det var lett nok å sjå.
Men no fekk han brått-om. Han opna sin bylt, og snart var kvar strømpe i peiskråa fylt. Med fingeren på munnen han nikka til meg, og opp gjennom peispipa fòr han sin veg. Han sprang opp i sleden og ropte: “Av stad!” – og vekk var dei alle, som bortblåsne blad.
Men hit gjennom nattlufta klang det eit rop: “God jul, og god natt no, til alle i hop.”
av Clement Clarke Moore gjendikta av Halldis Moren Vesaas
Kok opp EN potet delt i fire (eller delt i to) koker raskere ferdig når den deles opp sammen med TO gulrøtter delt i mindre deler
Når de er myke/gjennomkokte tømmes det meste av vannet ut Mos poteter og gulrøtter så mye moset du synes – (jeg liker den litt grovmosa)
Tilsett 1-2 ss smør litt lettmelk salt og pepper – blandingskrydder, eller det krydder du vil ha
Røre godt og gi et oppkok og så er den ferdig!
Kok poteter og evt gulrøtter etter hvor mange dere blir – og om man tenker 1 ss smør pr potet og tilsett melk litt etter litt etter hvor tykk du vil la potetstappen være.
Når en liten mus skal ut å gå, må hun se seg for å passe på…
Det er jo litt slik at når katten er bort, danser musene på bordet……
Men, katten er ikke borte!
Har han blitt lat? Har han forspist seg på mus???
Jeg har iallefall for første gang i mitt liv hørt mus i hus… Romestrering – noe så vanvittig – i en vegg…
Rett og slett en hel natt nesten uten søvn… Også tidlig opp på jobb.. gjeeeesp… Men enda mere grøss og gru for hva som kan være i veggene eller mørkeloftet….
Og hva skal jeg da gjøre? Jeg har anskaffet TO musefeller… som har ligget i en skuff… Men nå måtte de settes frem. Og HVOR skulle de settes??
En i vaskekjeller og en i andre kjeller… Men….. musa er i veggen – kanskje opp mot taket? Ååååå må jeg åpne luka i taket på soverommet mitt???
Hmrf… Jaja – hente en musefelle som er plassert ut – omplassere den – en liten ostebit – og sette seg og vente….
Blir det musesmell i fella??!
Når nettene blir lange og kulda setter inn…. Da sier vesle muse-mor til ungeflokken sin…. Om ingen går i fella… men passer seg for den….
Og pang! Der lå det en mus i musefella mi!! Så er det en mindre…. Skal tro om det er flere??
Værre bråk har jeg ikke hørt maken til, av en så liten skapning…..
I dag tidlig gjekk nok musa inn og ville ha osten… Nå har jeg smurt de med PEANØTTSMØR som er anbefalt 😀
Godt innsmurte musefeller…. Og frister det ikke… da blir det ostekuler igjen!
Skulle vore fire mann i romjul – då skulle det bli tid og råd med alt. Ein av oss han skulle opp i fjellet, og sitje med ein omn der det er kaldt.
Ei rose set eg frå meg på eit bord der, som takk og gode ynske utan ord der. Ein annan stad der har eg lagt ei bøn: Hjå deg ligg fire roser ut i snøen.
Den andre skulle reise til familien – den heime, som eg ein gong kom ifrå. Og bror min skulle vera på humøret, og syster mi sku`le og høyre på.
Ei rose set eg frå meg på eit bord der, som takk og gode ynske utan ord der. Ein annan stad der har eg lagt ei bøn: Hjå deg ligg fire roser uti snøen.
Tredje mann han skulle vera heime, og ut i byen og treffe folk ein kveld, men også nyte dette reine huset, og lesa den der boka likevel.
Siste mann han skulle gjera resten av alt det der som i jula høyrer til – også det som minner ein om mykje av ting som ein i livet heller vil.
Ei rose set eg frå meg på eit bord der, som takk og gode ynske utan ord der. Ein annan stad der har eg lagt ei bøn: Hjå deg ligg fire roser ut i snøen.
Ein annan stad der ligg det som ei bøn: Hjå deg ligg fire roser ut i snøen.
I skrivende stund er jeg mega uthvilt… Etter å ha stått opp supertidlig i går, arbeid, hjem, lufte hund, fyre i ovnen og hjemmelaget pizza, godteri, trøtt som en dupp før 22.00 og stupe til køys og ha vondt i magen hele halve natten…. og huske på å ikke forspise selv om man var mega-sulten og det var sååååååå godt! Joda, så er det godt å stå opp til en ny dag med nye muligheter 😀 2. søndag i advent! 18 dager igjen til julafta! Kaffe og havregryn har kommet på bordet – og hund og katt har fått sin mat, og ligger rett ut. Og sånn går no dagane…
I bloggverden er det ikke store forandringer hverken på topp eller bunn… Men noen rokkeringer er det daglig:
Plass nr. 25 = SMABARNSFORELDRE Min ønskeliste hos Ellos
Plass nr. 55 = ENGLA`S KREATIVE VERDEN Bli ny dag hos Auster salon & academy storo
og
Plass nr. 100 = MATVALØRER – Gøy på kjøkkenet Byggrynsgryte, Bygotto
Jeg elsker også julegaver. Jeg er veldig glad i gaver og overraskelser 😀 Men jeg har ingen ønskeliste egentlig. Morsomt å bli overrasket også. Men, er det noe man virkelig ønsker seg og trenger, da er det lurt å ha det på en liste 🙂
Jeg går fast til min frisør. Kanskje en dag vil jeg bli NY? Forandre frisyren? Men ikke nå…. Jeg vil ha det halvlange håret en stund til 😀 Men fargen? Njaaaa, nei, jeg trives slik det er, egentlig 😀
Det finnes så mange herlige oppskrifter ute i bloggverden!
Kaste kæppe på isen Stå og kigge Stampe på isen i håb om et hul. Flyde ned af floden I håb om redning Redde sig selv i håb om At tilgive, Kaste, stampe, kravle og flyde I håb om at være til
Jeg forteller min kollega, mens vi står i garderoben, om orda som kom dalende…. En fin sang, sier hun.
Ordene fra sangen blir værende rundt meg i hodet, hele dagen. Etter middagsservering skal vi sitte litt, og jeg passerer pianoet vi har på jobb. Jeg kikker tilfeldigvis på boka som står oppslått – med klesklype, for å holde boka åpen, og der står den, sangen som har surret i bakhodet hele dagen på jobb. Nei, nå tuller du, sier min kollega, dette har du laget til…. Nei, det har jeg ikke… Også må jeg fortelle alle hva som var så overraskende med hensyn til boka på pianoet og hendelsen om morgenen.
INGEN ER SÅ TRYGG I FARE
Ingen er så trygg i fare som Guds lille barneskare, fuglen ei i skjul bak løvet, stjernen ei høyt over støvet
Herren selv på Sions berge, for sitt folk er skjold og verge Han seg over oss forbarmer, bærer oss på faderarmer
Ingen nød og ingen lykke i fra Ham oss bort skal rykke Han den beste venn blant venner, all vår trang og lengsel kjenner
Hva Han tar og hva Han giver samme fader Han dog bliver, og hans mål er kun det ene, barnets sanne vel å tjene
Fryd deg da du lille skare, Jakobs Gud deg vil bevare, for hans vilje må jo alle fiender til jorden falle
Lina Sandell-Berg
Hvorfor akkurat denne kom ned i hodet i dag, det vet jeg ikke. Men slik er det av og til. Og den rørte ved noe….
